Salmenes 44
1 Til sangmesteren; av Korahs barn; en læresalme. Gud, med våre ører har vi hørt, våre fedre har fortalt oss den gjerning du gjorde i deres dager, i fordums dager.
Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.
2 Du drev hedningene ut med din hånd, men dem plantet du; du ødela folkene, men dem lot du utbrede sig.
Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.
3 For ikke ved sitt sverd inntok de landet, og deres arm hjalp dem ikke, men din høire hånd og din arm og ditt åsyns lys; for du hadde behag i dem.
Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)
4 Du er min konge, Gud; byd at Jakob skal frelses!
O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.
5 Ved dig skal vi nedstøte våre fiender, ved ditt navn skal vi nedtrede dem som reiser sig imot oss.
Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.
6 For på min bue stoler jeg ikke, og mitt sverd frelser mig ikke,
Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.
7 men du har frelst oss fra våre fiender, og våre avindsmenn har du gjort til skamme.
Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.
8 Gud priser vi den hele dag, og ditt navn lover vi evindelig. (Sela)
Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)
9 Og enda har du nu forkastet oss og latt oss bli til skamme, og du drar ikke ut med våre hærer.
Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.
10 Du lar oss vike tilbake for fienden, og våre avindsmenn tar sig bytte.
Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.
11 Du gir oss bort som får til å etes, og spreder oss iblandt hedningene.
Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.
12 Du selger ditt folk for intet, og du setter ikke prisen på dem høit.
Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.
13 Du gjør oss til hån for våre naboer, til spott og spe for dem som bor omkring oss.
Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.
14 Du gjør oss til et ordsprog iblandt hedningene; de ryster på hodet av oss iblandt folkene.
Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.
15 Hele dagen står min skam for mine øine, og blygsel dekker mitt ansikt,
Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha
16 når jeg hører spotteren og håneren, når jeg ser fienden og den hevngjerrige.
dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.
17 Alt dette er kommet over oss, enda vi ikke har glemt dig og ikke sveket din pakt.
Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.
18 Vårt hjerte vek ikke tilbake, og våre skritt bøide ikke av fra din vei,
Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.
19 så du skulde sønderknuse oss der hvor sjakaler bor, og dekke oss med dødsskygge.
Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.
20 Dersom vi hadde glemt vår Guds navn og utbredt våre hender til en fremmed gud,
Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,
21 skulde Gud da ikke utforske det? Han kjenner jo hjertets skjulte tanker.
hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
22 Men for din skyld drepes vi hele dagen, vi er regnet som slaktefår.
Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.
23 Våkn op! Hvorfor sover du, Herre? Våkn op, forkast ikke for evig tid!
Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?
24 Hvorfor skjuler du ditt åsyn, glemmer vår elendighet og vår trengsel?
Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?
25 For vår sjel er nedbøid i støvet, vårt legeme nedtrykt til jorden.
Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.
26 Reis dig til hjelp for oss, og forløs oss for din miskunnhets skyld!
Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.
