< Salmenes 44 >

1 Til sangmesteren; av Korahs barn; en læresalme. Gud, med våre ører har vi hørt, våre fedre har fortalt oss den gjerning du gjorde i deres dager, i fordums dager.
برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای.
2 Du drev hedningene ut med din hånd, men dem plantet du; du ødela folkene, men dem lot du utbrede sig.
تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی.
3 For ikke ved sitt sverd inntok de landet, og deres arm hjalp dem ikke, men din høire hånd og din arm og ditt åsyns lys; for du hadde behag i dem.
قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی.
4 Du er min konge, Gud; byd at Jakob skal frelses!
ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان.
5 Ved dig skal vi nedstøte våre fiender, ved ditt navn skal vi nedtrede dem som reiser sig imot oss.
ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد.
6 For på min bue stoler jeg ikke, og mitt sverd frelser mig ikke,
امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد،
7 men du har frelst oss fra våre fiender, og våre avindsmenn har du gjort til skamme.
زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی.
8 Gud priser vi den hele dag, og ditt navn lover vi evindelig. (Sela)
برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود.
9 Og enda har du nu forkastet oss og latt oss bli til skamme, og du drar ikke ut med våre hærer.
اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی.
10 Du lar oss vike tilbake for fienden, og våre avindsmenn tar sig bytte.
تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند.
11 Du gir oss bort som får til å etes, og spreder oss iblandt hedningene.
ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای.
12 Du selger ditt folk for intet, og du setter ikke prisen på dem høit.
تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای.
13 Du gjør oss til hån for våre naboer, til spott og spe for dem som bor omkring oss.
ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم.
14 Du gjør oss til et ordsprog iblandt hedningene; de ryster på hodet av oss iblandt folkene.
ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند.
15 Hele dagen står min skam for mine øine, og blygsel dekker mitt ansikt,
از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است.
16 når jeg hører spotteren og håneren, når jeg ser fienden og den hevngjerrige.
از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم.
17 Alt dette er kommet over oss, enda vi ikke har glemt dig og ikke sveket din pakt.
این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم.
18 Vårt hjerte vek ikke tilbake, og våre skritt bøide ikke av fra din vei,
نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم.
19 så du skulde sønderknuse oss der hvor sjakaler bor, og dekke oss med dødsskygge.
با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای.
20 Dersom vi hadde glemt vår Guds navn og utbredt våre hender til en fremmed gud,
اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم،
21 skulde Gud da ikke utforske det? Han kjenner jo hjertets skjulte tanker.
آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟
22 Men for din skyld drepes vi hele dagen, vi er regnet som slaktefår.
تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند.
23 Våkn op! Hvorfor sover du, Herre? Våkn op, forkast ikke for evig tid!
ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز!
24 Hvorfor skjuler du ditt åsyn, glemmer vår elendighet og vår trengsel?
چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟
25 For vår sjel er nedbøid i støvet, vårt legeme nedtrykt til jorden.
اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم.
26 Reis dig til hjelp for oss, og forløs oss for din miskunnhets skyld!
برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

< Salmenes 44 >