Salmenes 38
1 En salme av David; til ihukommelse. Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!
Nzembo ya Davidi mpo na kokanisa. Yawe, kopamela ngai te kati na kanda na Yo to kopesa ngai etumbu te kati na kanda makasi na Yo.
2 For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.
Pamba te makonga na Yo etoboli ngai, mpe loboko na Yo ebeti ngai.
3 Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.
Mpo na kanda na Yo, nzoto na ngai ebeli; mpo na masumu na ngai, mikuwa na ngai elembi.
4 For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.
Mabe na ngai eleki moto na ngai, ezali kilo makasi epai na ngai lokola mokumba ya kilo makasi.
5 Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.
Bapota na ngai epoli mpe ekomi kolumba solo mpo na bozoba na ngai.
6 Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.
Nagumbami, nalembi makasi; nakomi moto ya mawa mpo na libela.
7 For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.
Pamba te nazali koyoka pasi makasi na mokongo na ngai, eteni ata moko te ya nzoto na ngai ezali malamu.
8 Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.
Nalembi, makasi na ngai nyonso esili; mobulu ekoti na motema na ngai, nakomi koganga na kolemba te.
9 Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.
Nkolo, oyebi posa na ngai nyonso; kolela na ngai ezali ya kobombama te na miso na Yo.
10 Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.
Motema na ngai ezangi kimia, makasi na ngai ekomi kosila, nabungisi ata pole ya miso na ngai.
11 Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.
Bato oyo balingaka ngai mpe baninga na ngai bakimi pasi na ngai, ba-oyo bazalaka na ngai esika moko batelemi mosika na ngai.
12 Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.
Bato oyo balukaka kufa na ngai bazali kotia mitambo, ba-oyo balukaka pasi na ngai bazali koloba mpo na kosala ngai mabe, bakomi mikolo nyonso kobongisa lokuta.
13 Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.
Kasi ngai nazali kosala lokola mokufi matoyi; mpe lokola baba, nakangi monoko, naboyi koloba.
14 Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.
Nakomi lokola mokufi matoyi oyo akoki kopesa eyano ata moko te na monoko na ye.
15 For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!
Yawe, natiaka elikya na ngai kati na Yo; oh Nkolo, Nzambe na ngai, solo, okoyanola.
16 For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.
Nalobaki: « Kopesa nzela te ete basepela na tina na ngai to bamitombola likolo na ngai soki nabeti libaku. »
17 For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.
Pamba te nakomi pene ya kokweya, pasi na ngai ezali kaka elongo na ngai tango nyonso.
18 For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.
Solo nandimi mabe na ngai, masumu na ngai ezali kotungisa molimo na ngai.
19 Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.
Banguna na ngai bazali makasi mpe bingambe, bato oyo bayinaka ngai kaka pamba bazali ebele.
20 Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.
Bato oyo bazongisaka mabe na bolamu bazali kofunda ngai atako nalukaka kosala bolamu.
21 Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig!
Yawe, kosundola ngai te; Nzambe na ngai, kozala mpe mosika na ngai te.
22 Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!
Nkolo, Mobikisi na ngai, yaka noki kosunga ngai.
