Salmenes 38

1 En salme av David; til ihukommelse. Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!

Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.

2 For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.

Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.

3 Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.

Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.

4 For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.

Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.

5 Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.

Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.

6 Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.

Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.

7 For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.

Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.

8 Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.

Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.

9 Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.

Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.

10 Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.

Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.

11 Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.

Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.

12 Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.

Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.

13 Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.

Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.

14 Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.

Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.

15 For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!

Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.

16 For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.

Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.

17 For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.

Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.

18 For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.

Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.

19 Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.

Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.

20 Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.

Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.

21 Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig!

Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.

22 Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!

Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!