< Salmenes 38 >
1 En salme av David; til ihukommelse. Herre, straff mig ikke i din vrede, og tukt mig ikke i din harme!
Davudun yadasalma məzmuru. Ya Rəbb, qəzəblənib məni töhmətləndirmə, Hiddətlənib məni tənbeh eləmə.
2 For dine piler har rammet mig, og din hånd er falt tungt på mig.
Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
3 Det er intet friskt i mitt kjød for din vredes skyld, det er ingen fred i mine ben for min synds skyld.
Bədənimdə qəzəbindən sağ yer qalmadı, Günahıma görə sümüklərim də xəstəlik tapdı.
4 For mine misgjerninger går over mitt hode, som en tung byrde er de mig for tunge.
Çünki təqsirlərim başımdan aşır, Ağır yük tək onlara gücüm çatmır.
5 Mine bylder lukter ille, de råtner for min dårskaps skyld.
Ağılsızlığımın üzündən Yaralarım iyrənc və irinlidir.
6 Jeg er kroket, aldeles nedbøiet; hele dagen går jeg i sørgeklær.
Mənim qəddim əyilib, ikiqat bükülmüşəm, Gün boyu yaslı gəzirəm.
7 For mine lender er fulle av brand, og det er intet friskt i mitt kjød.
Çünki belim qızdırmadan yandı, Bədənimdə sağ yer qalmadı.
8 Jeg er kold og stiv og aldeles knust, jeg hyler for mitt hjertes stønnen.
Taqətim kəsildi, çox əzilmişəm, Ürəyimdəki iztiraba görə ah-zar edirəm.
9 Herre, for ditt åsyn er all min lengsel, og mitt sukk er ikke skjult for dig.
Ey Xudavənd, mənim arzu-diləyim hüzurundadır, Mənim iniltilərim Səndən gizli qalmır.
10 Mitt hjerte slår heftig, min kraft har sviktet mig, og mine øines lys, endog det er borte for mig.
Ürəyim çırpınır, gücüm tükəndi, Gözlərimin nuru da söndü.
11 Mine venner og mine frender holder sig i avstand fra min plage, og mine nærmeste står langt borte.
Azarımı görüb məndən dost-yoldaşım uzaqlaşdı, Qohumlarım məndən uzaqda qaldı.
12 Og de som står mig efter livet, setter snarer, og de som søker min ulykke, taler om undergang, og på svik tenker de den hele dag.
Canımın qəsdinə duranlar mənə tələ qurur, Bədxahlarım ölümümdən danışır, Gün boyu mənim üçün hiylə qururlar.
13 Og jeg er som en døv, jeg hører ikke, og som en stum, som ikke later op sin munn.
Mən bir kar kimi eşitmirəm, Dilsiz-ağızsız bir lal kimiyəm.
14 Ja, jeg er som en mann som ikke hører, og som ikke har motsigelse i sin munn.
Dilsiz-cavabsız Bir lal-kar kimiyəm.
15 For til dig, Herre, står mitt håp; du skal svare, Herre min Gud!
Ya Rəbb, ümidim Sənə qalıb, Ey Xudavənd Allahım, Səndən cavab gözləyirəm!
16 For jeg sier: De vil ellers glede sig over mig; når min fot vakler, ophøier de sig over mig.
Dedim ki, qoy halıma sevinməsinlər, Ayağım büdrəyəndə qarşımda öyünməsinlər.
17 For jeg er nær ved å falle, og min smerte er alltid for mig.
Mən yıxılmaq üzrəyəm, Daim əzabla üz-üzəyəm.
18 For jeg bekjenner min misgjerning, jeg sørger over min synd.
Təqsirlərimi etiraf edirəm, Günahlarım üçün nigarançılıq çəkirəm.
19 Og mine fiender lever, er mektige, og mange er de som hater mig uten årsak.
Düşmənlərim qüvvətlidir, hələ sağdır, Nahaq yerə mənə nifrət edənlər çoxdur.
20 Og de som gjengjelder godt med ondt, står mig imot, fordi jeg jager efter det gode.
Yaxşılığa yamanlıq edənlər Yaxşılığa meyl etdiyimə görə əleyhimə durublar.
21 Forlat mig ikke, Herre! Min Gud, vær ikke langt borte fra mig!
Ya Rəbb, məni tərk etmə! Ey Allahım, məndən uzaq dayanma!
22 Skynd dig å hjelpe mig, Herre, min frelse!
Ey Xudavənd, tez imdadıma çat, Mənim xilaskarım Sənsən!