Salmenes 37
1 Av David. La ikke din vrede optendes over de onde, bli ikke harm over dem som gjør urett!
Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
2 For som gresset blir de hastig avskåret, og som grønne urter visner de bort.
For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
3 Sett din lit til Herren og gjør godt, bo i landet og legg vinn på trofasthet!
Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
4 Og gled dig i Herren! Så skal han gi dig hvad ditt hjerte attrår.
Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
5 Sett din vei i Herrens hånd og stol på ham! Han skal gjøre det;
Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
6 han skal la din rettferdighet gå frem som lyset og din rett som middagens lys.
og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
7 Vær stille for Herren og vent på ham! La ikke din vrede optendes over den som har lykke på sin vei, over den mann som uttenker onde råd.
Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
8 Lat av fra vrede og la harme fare, la ikke din vrede optendes! Det fører bare til det som ondt er.
Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
9 For de onde skal utryddes, men de som bier efter Herren, skal arve landet.
For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
10 Og om en liten stund, så er den ugudelige ikke mere, og akter du på hans sted, så er han borte.
Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
11 Men de saktmodige skal arve landet og glede sig ved megen fred.
Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
12 Den ugudelige optenker ondt imot den rettferdige og skjærer tenner imot ham.
Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
13 Herren ler av ham; for han ser at hans dag kommer.
Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
14 De ugudelige drar sverdet og spenner sin bue for å felle den elendige og fattige og slå dem ihjel som vandrer opriktig.
Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
15 Deres sverd skal komme i deres eget hjerte, og deres buer skal sønderbrytes.
Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
16 Bedre er det lille som den rettferdige har, enn mange ugudeliges rikdom.
Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
17 For de ugudeliges armer skal sønderbrytes, men Herren støtter de rettferdige.
For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
18 Herren kjenner de ulasteliges dager, og deres arv skal bli til evig tid.
Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
19 De skal ikke bli til skamme i den onde tid, og i hungerens dager skal de mettes.
Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
20 For de ugudelige skal gå til grunne og Herrens fiender som engenes blomsterskrud; de skal forsvinne, som røk skal de forsvinne.
For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
21 Den ugudelige låner og betaler ikke, men den rettferdige forbarmer sig og gir.
Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
22 For de han velsigner, skal arve landet, men de han forbanner, skal utryddes.
For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
23 Herren gjør en manns gang fast, og han har velbehag i hans vei.
Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
24 Når han snubler, faller han ikke til jorden; for Herren støtter hans hånd.
Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
25 Jeg har vært ung og er blitt gammel, men ikke har jeg sett den rettferdige forlatt eller hans avkom søke efter brød.
Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
26 Den hele dag forbarmer han sig og låner ut, og hans avkom blir velsignet.
Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
27 Vik fra ondt og gjør godt! Så skal du bli boende til evig tid.
Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
28 For Herren elsker rett og forlater ikke sine fromme; til evig tid blir de bevart. Men de ugudeliges avkom utryddes.
For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
29 De rettferdige skal arve landet og bo i det evindelig.
Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
30 Den rettferdiges munn taler visdom, og hans tunge sier hvad rett er.
Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
31 Hans Guds lov er i hans hjerte, hans trin vakler ikke.
Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
32 Den ugudelige lurer på den rettferdige og søker å drepe ham;
Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
33 Herren overlater ham ikke i hans hånd, og fordømmer ham ikke når han blir dømt.
Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
34 Bi på Herren og ta vare på hans vei! Så skal han ophøie dig til å arve landet; du skal se på at de ugudelige utryddes.
Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
35 Jeg så en ugudelig som var veldig og utbredte sig som et grønt tre som ikke er flyttet;
Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
36 men han forsvant, og se, han var ikke mere, og jeg søkte efter ham, men han fantes ikke.
Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
37 Akt på den ulastelige og se på den opriktige! for fredens mann har en fremtid;
Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
38 men overtrederne skal tilintetgjøres alle sammen, de ugudeliges fremtid skal avskjæres.
Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
39 Og de rettferdiges frelse kommer fra Herren, deres sterke vern i nødens tid.
Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
40 Og Herren hjelper dem og utfrir dem, han utfrir dem fra de ugudelige og frelser dem, fordi de har tatt sin tilflukt til ham.
Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
