Salmenes 37
1 Av David. La ikke din vrede optendes over de onde, bli ikke harm over dem som gjør urett!
惡をなすものの故をもて心をなやめ 不義をおこなふ者にむかひて嫉をおこすなかれ
2 For som gresset blir de hastig avskåret, og som grønne urter visner de bort.
かれらはやがて草のごとくかりとられ靑菜のごとく打萎るべければなり
3 Sett din lit til Herren og gjør godt, bo i landet og legg vinn på trofasthet!
ヱホバによりたのみて善をおこなへ この國にとどまり眞實をもて糧とせよ
4 Og gled dig i Herren! Så skal han gi dig hvad ditt hjerte attrår.
ヱホバによりて歓喜をなせ ヱホバはなんぢが心のねがひを汝にあたへたまはん
5 Sett din vei i Herrens hånd og stol på ham! Han skal gjøre det;
なんぢの途をヱホバにゆだねよ 彼によりたのまば之をなしとげ
6 han skal la din rettferdighet gå frem som lyset og din rett som middagens lys.
光のごとくなんぢの義をあきらかにし午日のごとくなんぢの訟をあきらかにしたまはん
7 Vær stille for Herren og vent på ham! La ikke din vrede optendes over den som har lykke på sin vei, over den mann som uttenker onde råd.
なんぢヱホバのまへに口をつぐみ忍びてこれを俟望め おのが途をあゆみて榮るものの故をもて あしき謀略をとぐる人の故をもて心をなやむるなかれ
8 Lat av fra vrede og la harme fare, la ikke din vrede optendes! Det fører bare til det som ondt er.
怒をやめ忿恚をすてよ 心をなやむるなかれ これ惡をおこなふ方にうつらん
9 For de onde skal utryddes, men de som bier efter Herren, skal arve landet.
そは惡をおこなふものは斷滅され ヱホバを俟望むものは國をつぐべければなり
10 Og om en liten stund, så er den ugudelige ikke mere, og akter du på hans sted, så er han borte.
あしきものは久しからずしてうせん なんぢ細密にその處をおもひみるともあることなからん
11 Men de saktmodige skal arve landet og glede sig ved megen fred.
されど謙だるものは國をつぎ また平安のゆたかなるを樂まん
12 Den ugudelige optenker ondt imot den rettferdige og skjærer tenner imot ham.
惡きものは義きものにさからはんとて謀略をめぐらし之にむかひて切歯す
13 Herren ler av ham; for han ser at hans dag kommer.
主はあしきものを笑ひたまはん かれが日のきたるを見たまへばなり
14 De ugudelige drar sverdet og spenner sin bue for å felle den elendige og fattige og slå dem ihjel som vandrer opriktig.
あしきものは劍をぬき弓をはりて苦しむものと貧しきものとをたふし行ひなほきものを殺さんとせり
15 Deres sverd skal komme i deres eget hjerte, og deres buer skal sønderbrytes.
されどその劍はおのが胸をさしその弓はをらるべし
16 Bedre er det lille som den rettferdige har, enn mange ugudeliges rikdom.
義人のもてるもののすくなきは多くの惡きものの豊かなるにまされり
17 For de ugudeliges armer skal sønderbrytes, men Herren støtter de rettferdige.
そは惡きものの臂はをらるれどヱホバは義きものを扶持たまへばなり
18 Herren kjenner de ulasteliges dager, og deres arv skal bli til evig tid.
ヱホバは完全もののもろもろの日をしりたまふ かれらの嗣業はかぎりなく久しからん
19 De skal ikke bli til skamme i den onde tid, og i hungerens dager skal de mettes.
かれらは禍害にあふとき愧をおはず饑饉の日にもあくことを得ん
20 For de ugudelige skal gå til grunne og Herrens fiender som engenes blomsterskrud; de skal forsvinne, som røk skal de forsvinne.
あしき者ははろびヱホバのあたは牧場のさかえの枯るがごとくうせ烟のごとく消ゆかん
21 Den ugudelige låner og betaler ikke, men den rettferdige forbarmer sig og gir.
あしき者はものかりて償はず 義きものは惠ありて施しあたふ
22 For de han velsigner, skal arve landet, men de han forbanner, skal utryddes.
神のことほぎたまふ人は國をつぎ 神ののろひたまふ人は斷滅さるべし
23 Herren gjør en manns gang fast, og han har velbehag i hans vei.
人のあゆみはヱホバによりて定めらる そのゆく途をヱホバよろこびたまへり
24 Når han snubler, faller han ikke til jorden; for Herren støtter hans hånd.
縦ひその人たふるることありとも全くうちふせらるることなし ヱホバかれが手をたすけ支へたまへばなり
25 Jeg har vært ung og er blitt gammel, men ikke har jeg sett den rettferdige forlatt eller hans avkom søke efter brød.
われむかし年わかくして今おいたれど 義者のすてられ或はその裔の糧こひありくを見しことなし
26 Den hele dag forbarmer han sig og låner ut, og hans avkom blir velsignet.
ただしきものは終日めぐみありて貸あたふ その裔はさいはひなり
27 Vik fra ondt og gjør godt! Så skal du bli boende til evig tid.
惡をはなれて善をなせ 然ばなんぢの住居とこしへならん
28 For Herren elsker rett og forlater ikke sine fromme; til evig tid blir de bevart. Men de ugudeliges avkom utryddes.
ヱホバは公平をこのみ その聖徒をすてたまはざればなり かれらは永遠にまもりたすけらるれど惡きもののすゑは斷滅さるべし
29 De rettferdige skal arve landet og bo i det evindelig.
ただしきものは國をつぎ その中にすまひてとこしへに及ばん
30 Den rettferdiges munn taler visdom, og hans tunge sier hvad rett er.
ただしきものの口は智慧をかたり その舌は公平をのぶ
31 Hans Guds lov er i hans hjerte, hans trin vakler ikke.
かれが神の法はそのこころにあり そのあゆみは一歩だにすべることあらじ
32 Den ugudelige lurer på den rettferdige og søker å drepe ham;
あしきものは義者をひそみうかがひて之をころさんとはかる
33 Herren overlater ham ikke i hans hånd, og fordømmer ham ikke når han blir dømt.
ヱホバは義者をあしきものの手にのこしおきたまはず 審判のときに罰ひたまふことなし
34 Bi på Herren og ta vare på hans vei! Så skal han ophøie dig til å arve landet; du skal se på at de ugudelige utryddes.
ヱホバを俟望みてその途をまもれ さらば汝をあげて國をつがせたまはん なんぢ惡者のたちほろぼさるる時にこれをみん
35 Jeg så en ugudelig som var veldig og utbredte sig som et grønt tre som ikke er flyttet;
我あしきものの猛くしてはびこれるを見るに生立たる地にさかえしげれる樹のごとし
36 men han forsvant, og se, han var ikke mere, og jeg søkte efter ham, men han fantes ikke.
然れどもかれは逝ゆけり 視よたちまちに無なりぬ われ之をたづねしかど邁ことをえざりき
37 Akt på den ulastelige og se på den opriktige! for fredens mann har en fremtid;
完人に目をそそぎ直人をみよ 和平なる人には後あれど
38 men overtrederne skal tilintetgjøres alle sammen, de ugudeliges fremtid skal avskjæres.
罪ををかすものらは共にほろぼされ惡きものの後はかならず斷るべければなり
39 Og de rettferdiges frelse kommer fra Herren, deres sterke vern i nødens tid.
ただしきものの救はヱホバよりいづ ヱホバはかれらが辛苦のときの保砦なり
40 Og Herren hjelper dem og utfrir dem, han utfrir dem fra de ugudelige og frelser dem, fordi de har tatt sin tilflukt til ham.
ヱホバはかれらを助け かれらを解脱ちたまふ ヱホバはかれらを惡者よりときはなちて救ひたまふ かれらはヱホバをその避所とすればなり
