< Salmenes 34 >

1 Av David, da han tedde sig som vanvittig for Abimelek, og denne jog ham fra sig, og han gikk bort. Jeg vil love Herren til enhver tid, hans pris skal alltid være i min munn.
Dawut yazghan küy: — (Dawut Abimelek [padishahning] aldida yürüsh-turushini bashqiche qiliwalghanda, [Abimelek] uni heydiwetken waqitta yazghan) Men herqandaq waqitlarda Perwerdigargha teshekkür-medhiye qayturimen; Uni medhiyilesh aghzimdin chüshmeydu.
2 Min sjel skal rose sig av Herren; de saktmodige skal høre det og glede sig.
Qelbim Perwerdigarni iptixarlinip medhiyeleydu, Möminler buni anglap shadliqta bolidu.
3 Pris Herrens storhet med mig, og la oss sammen ophøie hans navn!
Men bilen bille Perwerdigarni ulughlanglar, Birlikte Uning namigha medhiyiler yangritayli.
4 Jeg søkte Herren, og han svarte mig, og han fridde mig fra alt det som forferdet mig.
Perwerdigarni izdidim, U méning duayimni ijabet qildi, Méni basqan barliq wehime-qorqunchlirimdin qutquzdi.
5 De så op til ham og strålte av glede, og deres åsyn rødmet aldri av skam.
[Möminler] Uninggha telmürüp nurlandi; Yüzliri yerge qaritilmidi.
6 Denne elendige ropte, og Herren hørte, og han frelste ham av alle hans trengsler.
[Men] péqir-bichare [Uninggha] nida qildi, Perwerdigar anglap, méni hemme awarichiliklerdin qutquzdi.
7 Herrens engel leirer sig rundt omkring dem som frykter ham, og han utfrir dem.
Perwerdigarning Perishtisi Uningdin eyminidighanlarni qoghdap etrapigha chédirini tikidu, Ularni qutquzidu.
8 Smak og se at Herren er god! Salig er den mann som tar sin tilflukt til ham.
Perwerdigarning méhribanliqini tétip, bilgin, Uninggha ishinip tayan’ghan adem némidégen bextliktur!
9 Frykt Herren, I hans hellige! For intet fattes dem som frykter ham.
I Uning muqeddes bendiliri, Perwerdigardin eymininglar! Chünki Uningdin eyminidighanlarning héch nersisi kem bolmas.
10 De unge løver lider nød og hungrer, men dem som søker Herren, fattes ikke noget godt.
Küchlük arslanlar ozuqsiz qélip ach qalsimu, Emma Perwerdigarni izdigüchilerning héchbir yaxshi nersisi kem bolmas.
11 Kom, barn, hør mig! Jeg vil lære eder Herrens frykt.
Kélinglar balilirim, manga qulaq sélinglar; Men silerge Perwerdigardin eyminishni ögitip qoyay.
12 Hvem er den mann som har lyst til liv, som ønsker sig dager til å se lykke?
Hayatni etiwarlaydighan kishi kim? Kimning uzun we yaxshi künlerni körgüsi bar?
13 Hold din tunge fra ondt og dine leber fra å tale svik!
Undaqta tilingni yamanliqtin tartip yür, Lewliring mekkarliqtin néri bolsun;
14 Vik fra ondt og gjør godt, søk fred og jag efter den!
Yamanliqtin ayrilip yiraq bolup, güzel emellerni qilip yür; Aman-xatirjemlikni izdep, uni qoghlap yür.
15 Herrens øine er vendt til de rettferdige, og hans ører til deres rop.
Perwerdigarning közi heqqaniylarning üstide turidu, Uning quliqi ularning iltijalirigha ochuq turidu;
16 Herrens åsyn er imot dem som gjør ondt, for å utrydde deres ihukommelse av jorden.
Perwerdigarning chirayi rezillik qilghuchilargha qarshi chiqar, Ularning herqandaq nam-xatirilirini yer yüzidin élip tashlar;
17 Hine roper, og Herren hører, og av alle deres trengsler utfrir han dem.
Heqqaniylar iltija qilidu, Perwerdigar anglaydu, ularni barliq azab-musheqqetliridin qutquzidu;
18 Herren er nær hos dem som har et sønderbrutt hjerte, og han frelser dem som har en sønderknust ånd.
Perwerdigar köngli sunuqlargha yéqindur, Rohi ézilgenlerni qutquzidu.
19 Mange er den rettferdiges ulykker, men Herren utfrir ham av dem alle.
Heqqaniylar duch kelgen awarichilikler köptur; Biraq Perwerdigar ularni bularning hemmisidin qutquzidu.
20 Han tar vare på alle hans ben, ikke ett av dem blir sønderbrutt.
[U heqqaniyning] söngeklirini saq qalduridu, Ulardin birsimu sunup ketmeydu.
21 Ulykke dreper den ugudelige, og de som hater den rettferdige, dømmes skyldige.
Yamanliqning özi rezillerni öltüridu; Heqqaniylargha nepretlinidighanlar gunahta qalidu.
22 Herren forløser sine tjeneres sjel, og ingen av dem som tar sin tilflukt til ham, dømmes skyldig.
Perwerdigar Öz qullirining janlirini bedel tölep hörlükke chiqiridu; Uninggha tayan’ghanlardin héchkimge gunah békitilmeydu.

< Salmenes 34 >