Salmenes 34
1 Av David, da han tedde sig som vanvittig for Abimelek, og denne jog ham fra sig, og han gikk bort. Jeg vil love Herren til enhver tid, hans pris skal alltid være i min munn.
Давут язған күй: — (Давут Абимәләк [падишаниң] алдида жүрүш-турушини башқичә қиливалғанда, [Абимәләк] уни һайдивәткән вақитта язған) Мән һәр қандақ вақитларда Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуримән; Уни мәдһийиләш ағзимдин чүшмәйду.
2 Min sjel skal rose sig av Herren; de saktmodige skal høre det og glede sig.
Қәлбим Пәрвәрдигарни иптихарлинип мәдһийәләйду, Мөминләр буни аңлап шатлиқта болиду.
3 Pris Herrens storhet med mig, og la oss sammen ophøie hans navn!
Мән билән биллә Пәрвәрдигарни улуқлаңлар, Бирликтә Униң намиға мәдһийиләр яңритайли.
4 Jeg søkte Herren, og han svarte mig, og han fridde mig fra alt det som forferdet mig.
Пәрвәрдигарни издидим, У мениң дуайимни иҗабәт қилди, Мени басқан барлиқ вәһимә-қорқунучлиримдин қутқузди.
5 De så op til ham og strålte av glede, og deres åsyn rødmet aldri av skam.
[Мөминләр] Униңға тәлмүрүп нурланди; Йүзлири йәргә қаритилмиди.
6 Denne elendige ropte, og Herren hørte, og han frelste ham av alle hans trengsler.
[Мән] пеқир-бечарә [Униңға] нида қилди, Пәрвәрдигар аңлап, мени һәммә аваричиликләрдин қутқузди.
7 Herrens engel leirer sig rundt omkring dem som frykter ham, og han utfrir dem.
Пәрвәрдигарниң Пәриштиси Униңдин әйминидиғанларни қоғдап әтрапиға чедирини тикиду, Уларни қутқузиду.
8 Smak og se at Herren er god! Salig er den mann som tar sin tilflukt til ham.
Пәрвәрдигарниң меһриванлиғини тетип, билгин, Униңға ишинип таянған адәм немидегән бәхитликтур!
9 Frykt Herren, I hans hellige! For intet fattes dem som frykter ham.
И Униң муқәддәс бәндилири, Пәрвәрдигардин әйминиңлар! Чүнки Униңдин әйминидиғанларниң һеч нәрсиси кам болмас.
10 De unge løver lider nød og hungrer, men dem som søker Herren, fattes ikke noget godt.
Күчлүк асланлар озуқсиз қелип ач қалсиму, Амма Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң һеч бир яхши нәрсиси кам болмас.
11 Kom, barn, hør mig! Jeg vil lære eder Herrens frykt.
Келиңлар балилирим, маңа қулақ селиңлар; Мән силәргә Пәрвәрдигардин әйминишни үгитип қояй.
12 Hvem er den mann som har lyst til liv, som ønsker sig dager til å se lykke?
Һаятни әтиварлайдиған киши ким? Кимниң узун вә яхши күнләрни көргүси бар?
13 Hold din tunge fra ondt og dine leber fra å tale svik!
Ундақта тилиңни яманлиқтин тартип жүр, Ләвлириң мәккарлиқтин нери болсун;
14 Vik fra ondt og gjør godt, søk fred og jag efter den!
Яманлиқтин айрилип жирақ болуп, гөзәл әмәлләрни қилип жүр; Аман-хатирҗәмликни издәп, уни қоғлап жүр.
15 Herrens øine er vendt til de rettferdige, og hans ører til deres rop.
Пәрвәрдигарниң көзи һәққанийларниң үстидә туриду, Униң қулиқи уларниң илтиҗалириға очуқ туриду;
16 Herrens åsyn er imot dem som gjør ondt, for å utrydde deres ihukommelse av jorden.
Пәрвәрдигарниң чирайи рәзиллик қилғучиларға қарши чиқар, Уларниң һәр қандақ нам-хатирилирини йәр йүзидин елип ташлар;
17 Hine roper, og Herren hører, og av alle deres trengsler utfrir han dem.
Һәққанийлар илтиҗа қилиду, Пәрвәрдигар аңлайду, уларни барлиқ азап-мушәққәтлиридин қутқузиду;
18 Herren er nær hos dem som har et sønderbrutt hjerte, og han frelser dem som har en sønderknust ånd.
Пәрвәрдигар көңли сунуқларға йеқиндур, Роһи езилгәнләрни қутқузиду.
19 Mange er den rettferdiges ulykker, men Herren utfrir ham av dem alle.
Һәққанийлар дуч кәлгән аваричиликләр көптур; Бирақ Пәрвәрдигар уларни буларниң һәммисидин қутқузиду.
20 Han tar vare på alle hans ben, ikke ett av dem blir sønderbrutt.
[У һәққанийниң] сүйәклирини сақ қалдуриду, Улардин бирисиму сунуп кәтмәйду.
21 Ulykke dreper den ugudelige, og de som hater den rettferdige, dømmes skyldige.
Яманлиқниң өзи рәзилләрни өлтүриду; Һәққанийларға нәпрәтлинидиғанлар гунада қалиду.
22 Herren forløser sine tjeneres sjel, og ingen av dem som tar sin tilflukt til ham, dømmes skyldig.
Пәрвәрдигар Өз қуллириниң җанлирини бәдәл төләп һөрлүккә чиқириду; Униңға таянғанлардин һеч кимгә гуна бекитилмәйду.
