Salmenes 34

1 Av David, da han tedde sig som vanvittig for Abimelek, og denne jog ham fra sig, og han gikk bort. Jeg vil love Herren til enhver tid, hans pris skal alltid være i min munn.

زەبوورێکی داود، کاتێک لەبەردەم ئەبیمەلەخ خۆی کردە شێت، ئەویش دەریکرد و داود ڕۆیشت. هەموو کاتێک ستایشی یەزدان دەکەم، هەمیشە ستایشی ئەو لەسەر لێوەکانمە.

2 Min sjel skal rose sig av Herren; de saktmodige skal høre det og glede sig.

گیانم شانازی بە یەزدانەوە دەکات، با ستەملێکراوان گوێیان لێ بێت و شاد بن.

3 Pris Herrens storhet med mig, og la oss sammen ophøie hans navn!

با پێکەوە یەزدان بە گەورە بزانین، با بەیەکەوە ناوی بەرز بکەینەوە.

4 Jeg søkte Herren, og han svarte mig, og han fridde mig fra alt det som forferdet mig.

ڕووم لە یەزدان کرد، یەزدان بە دەنگمەوە هات، لە هەموو ترسەکانم فریام کەوت.

5 De så op til ham og strålte av glede, og deres åsyn rødmet aldri av skam.

ئەوانەی پشت بە یەزدان دەبەستن، دەدرەوشێنەوە، ڕوویان هەرگیز شەرمەزاری پێوە نابێت.

6 Denne elendige ropte, og Herren hørte, og han frelste ham av alle hans trengsler.

ئەم پیاوە ستەملێکراوە هاواری بۆ کرد، یەزدان گوێی لێ بوو، لە هەموو گرفتەکانی ڕزگاری کرد.

7 Herrens engel leirer sig rundt omkring dem som frykter ham, og han utfrir dem.

فریشتەی یەزدان دەوری ئەو کەسانە دەگرێت کە لێی دەترسن، دەربازیان دەکات.

8 Smak og se at Herren er god! Salig er den mann som tar sin tilflukt til ham.

تامی بکەن و ببینن کە یەزدان چاکە! خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی پەنای بۆ دەبات.

9 Frykt Herren, I hans hellige! For intet fattes dem som frykter ham.

لە یەزدان بترسن ئەی گەلە پیرۆزەکەی، چونکە ئەوانەی لێی دەترسن پێویستیان بە هیچ نابێت.

10 De unge løver lider nød og hungrer, men dem som søker Herren, fattes ikke noget godt.

ڕەنگە شێرەکان تووشی برسیێتی و لاوازی بن، بەڵام ئەوانەی ڕوو لە یەزدان دەکەن پێویستیان بە شتی چاک نابێت.

11 Kom, barn, hør mig! Jeg vil lære eder Herrens frykt.

کوڕینە، وەرن گوێ لە من بگرن، فێری لەخواترسیتان دەکەم.

12 Hvem er den mann som har lyst til liv, som ønsker sig dager til å se lykke?

چ کەسێکە ژیانی خۆشدەوێت و ئارەزوو دەکات زۆر ڕۆژگاری خۆش ببینێت؟

13 Hold din tunge fra ondt og dine leber fra å tale svik!

زمانت لە خراپە بپارێزە و لێوەکانت لە فێڵبازی.

14 Vik fra ondt og gjør godt, søk fred og jag efter den!

لە خراپە دوور بە و چاکە بکە، بەدوای ئاشتیدا بگەڕێ و کۆششی بۆ بکە.

15 Herrens øine er vendt til de rettferdige, og hans ører til deres rop.

چاوی یەزدان لەسەر ڕاستودروستانە و گوێی لە پاڕانەوەکانیان ڕاگرتووە.

16 Herrens åsyn er imot dem som gjør ondt, for å utrydde deres ihukommelse av jorden.

ڕووی یەزدان لە دژی خراپەکارانە، تاکو یادەوەرییان لەسەر زەوی ببڕێتەوە.

17 Hine roper, og Herren hører, og av alle deres trengsler utfrir han dem.

سەرڕاستان هاوار دەکەن و یەزدان گوێی لێیان دەبێت، لە هەموو تەنگانەکانیان دەربازیان دەکات.

18 Herren er nær hos dem som har et sønderbrutt hjerte, og han frelser dem som har en sønderknust ånd.

یەزدان لە دڵشکاوان نزیکە و ئەوانە ڕزگار دەکات کە ڕۆحیان وردوخاش بووە.

19 Mange er den rettferdiges ulykker, men Herren utfrir ham av dem alle.

پیاوچاک گرفتی زۆر دەبێت، بەڵام یەزدان لە هەمووی دەربازی دەکات،

20 Han tar vare på alle hans ben, ikke ett av dem blir sønderbrutt.

هەموو ئێسکەکانی دەپارێزێت، هیچیان ناشکێنرێت.

21 Ulykke dreper den ugudelige, og de som hater den rettferdige, dømmes skyldige.

بەدکاری بەدکاران لەناو دەبات، ئەوانەی ڕقیان لە ڕاستودروستانە، تاوانبار دەکرێن.

22 Herren forløser sine tjeneres sjel, og ingen av dem som tar sin tilflukt til ham, dømmes skyldig.

یەزدان گیانی خزمەتکارەکانی خۆی دەکڕێتەوە و ئەوانەی پەنا دەبەنە بەر یەزدان تاوانبار ناکرێن.