Salmenes 22
1 Til sangmesteren; efter "Morgenrødens hind"; en salme av David. Min Gud! Min Gud! Hvorfor har du forlatt mig? Langt borte fra min frelse er min klages ord.
[Psalm lal David] God luk, God luk, efu kom ku fahsr likiyu? Nga tung ke insiuk nufon in suk kasru A wangin kasru tuku.
2 Min Gud! Jeg roper om dagen, og du svarer ikke, og om natten, og jeg får ikke tie.
Ke len uh nga pang nu sum, God luk, A kom tia topuk; Nga pang ke fong A nga tia ku in mongla.
3 Og du er dog hellig, du som troner over Israels lovsanger.
Tusruktu kom muta fin tron lom oana El su Mutal, Su mwet Israel elos kaksakin.
4 Til dig satte våre fedre sin lit; de satte sin lit til dig, og du utfridde dem.
Mwet matu lasr meet ah elos filiya lulalfongi lalos in kom; Elos lulalfongi kom, ac kom molelosla.
5 Til dig ropte de, og de blev reddet; til dig satte de sin lit, og de blev ikke til skamme.
Elos tuh pang nu sum, ac kom molelosla liki mwe sensen; Ac ke elos lulalfongi kom, elos tiana akmwekinyeyuk.
6 Men jeg er en orm og ikke en mann, menneskers spott og folks forakt.
A inge nga tia sifilpa mwet se; nga oana wet soko, Mwet nukewa srungayu ac aksruksrukyeyu.
7 Alle de som ser mig, spotter mig, vrenger munnen, ryster på hodet og sier:
Elos nukewa su liyeyu elos aksruksrukyeyu; Elos yayaiyu ac isrunyu.
8 Sett din vei i Herrens hånd! Han skal redde ham, han skal utfri ham, siden han har behag i ham.
Elos fahk nu sik, “Kom lungsena lulalfongi LEUM GOD, Efu El ku tia molikomla? Fin pwaye LEUM GOD El lungse kom, Efu ku El tia kasrekom?”
9 Ja, du er den som drog mig frem av mors liv, som lot mig hvile trygt ved min mors bryst.
Kom pa akisusyeyula liki insien nina kiuk, Ac karinginyu ke nga katitiiyuk.
10 På dig er jeg kastet fra mors liv; fra min mors skjød er du min Gud.
Nga nuna lulalfongi kom e ke len se nga isusla ah me, Ac kom nuna God luk.
11 Vær ikke langt borte fra mig! for trengselen er nær, og det er ingen hjelper.
Nik kom loesla likiyu! Mwe ongoiya apkuranme Ac wangin mwet in kasreyu.
12 Sterke okser omringer mig, Basans okser kringsetter mig.
Mwet lokoalok puspis apinyula oana cow mukul; Elos rauniyula yen nukewa Oana cow mukul sulallal in acn Bashan.
13 De spiler op sin munn imot mig som en sønderrivende og brølende løve.
Elos mangelik oana lion Su ngutngut ac kena kunausyula.
14 Jeg er utøst som vann, og alle mine ben skiller sig at; mitt hjerte er som voks, smeltet midt i mitt liv.
Ku luk wanginla, Wanginla oana kof ma kahkla nu infohk uh. Sri nukewa keik tufwaclik; Insiuk kofelik oana kiris.
15 Min kraft er optørket som et potteskår, og min tunge henger fast ved mine gommer, og i dødens støv legger du mig.
Kapinsrulyuk pulamlamla oana kutkut, Ac louk fulfuli nu ke lac oalik lucng. Kom sisyula oana mwet misa se infohk uh.
16 For hunder omringer mig, de ondes hop kringsetter mig; de har gjennemboret mine hender og mine føtter.
Sie un mwet koluk rauniyula, Oana sie un kosro ngalngul su kuhlusyuwi Ac ngalis pouk ac niuk.
17 Jeg kan telle alle mine ben; de ser til, de ser på mig med lyst.
Sri keik nukewa pisryak — ku in liyeyuk. Mwet lokoalok luk elos ngetma ac suiyuwi.
18 De deler mine klær mellem sig og kaster lodd om min kjortel.
Elos susfa ke nuknuk luk Ac kitalik inmasrlolos.
19 Men du? Herre, vær ikke langt borte, du min styrke, skynd dig å hjelpe mig!
O LEUM GOD, nik kom muta loesla likiyu. Fahsru aksaye ac kasreyu!
20 Redd min sjel fra sverdet, mitt eneste fra hunders vold!
Moliyula liki cutlass; Molela moul luk liki kosro ngalngul inge.
21 Frels mig fra løvens gap, og fra villoksenes horn - du bønnhører mig!
Moliyula liki lion inge; Wangin ku luk in lain cow mukul lemnak inge.
22 Jeg vil kunngjøre ditt navn for mine brødre, midt i menigheten vil jeg love dig.
Nga fah fahkak Inem nu sin mwet luk, Nga ac fah kaksakin kom ke pacl in tukeni lalos:
23 I som frykter Herren, lov ham, all Jakobs ætt, ær ham, og frykt for ham, all Israels ætt!
“Kowos mwet kulansap lun LEUM GOD, kowos in kaksakunul! Mwet in fwil natul Jacob, kowos in akfulatyal! Mwet Israel, kowos in alu nu sel!
24 For han har ikke foraktet og ikke avskydd den elendiges elendighet og ikke skjult sitt åsyn for ham; men da han ropte til ham, hørte han.
El tia pilesru mwet sukasrup ku ngetla liki keok lalos; El tia forla lukelos, A El topuk ke elos pang in suk kasru sel.”
25 Fra dig utgår min pris i en stor forsamling; mine løfter vil jeg holde for deres øine som frykter ham.
Nga ac fah kaksakin orekma lom inmasrlon walil uh; Ye mutalos su alu nu sum Nga ac fah oru mwe kisa su nga wulela kac.
26 De saktmodige skal ete og bli mette; de som søker Herren, skal love ham; eders hjerte leve til evig tid!
Mwet enenu elos ac fah mongo nwe ke na elos kihpi; Elos su suk LEUM GOD elos fah kaksakunul. Lela tuh in wo ouiyalos nu tok ma pahtpat!
27 Alle jordens ender skal komme det i hu og vende om til Herren, og alle folkenes slekter skal tilbede for ditt åsyn.
Mutunfacl nukewa ac fah esam LEUM GOD. Liki acn nukewa fin faclu elos ac fah forla nu sel; Kain tuhn nukewa fin faclu fah alu nu sel.
28 For riket hører Herren til, og han hersker over folkene.
LEUM GOD El tokosra, Ac El leumi mutunfacl uh nufon.
29 Alle jordens rikmenn skal ete og tilbede; for hans åsyn skal alle de bøie sig som stiger ned i støvet, og den som ikke kan holde sin sjel i live.
Mwet nukewa su ku in mano fah mongo ac pasrla nu sel. Mwet nukewa su misa tari fah oayapa putati nu ye mutal, Aok, mwet nukewa su sukawil moul lalos.
30 Efterkommerne skal tjene ham, der skal fortelles om Herren til efterslekten.
Fwil tok uh ac fah kulansap nu sel; Elos ac fah kaskas ke Leum nu sin mwet in fwil tokolos.
31 De skal komme og kunngjøre hans rettferdighet for det folk som blir født, at han har gjort det.
Ac fah srumunyuk nu sin mwet su soenna isusla Lah LEUM GOD El molela mwet lal.
