Salmenes 21
1 Til sangmesteren; en salme av David. Herre! Kongen gleder sig over din makt, og hvor høit han fryder sig ved din frelse!
Nǝƣmiqilǝrning bexiƣa tapxurulup oⱪulsun dǝp, Dawut yazƣan küy: — Padixaⱨ ⱪudritingdin xadlinidu, i Pǝrwǝrdigar; Ƣǝlibǝ-nijatliⱪingdin u nǝⱪǝdǝr hursǝn bolidu!
2 Hvad hans hjerte ønsket, har du gitt ham, og hvad hans leber bad om, har du ikke nektet ham. (Sela)
Sǝn uning kɵngül tilikini uningƣa ata ⱪilding, Lǝwlirining tǝlipini rǝt ⱪilƣan ǝmǝssǝn. (Selaⱨ)
3 For du kom ham i møte med velsignelse og lykke, du satte en krone av gull på hans hode.
Qünki Sǝn esil bǝrikǝtlǝr bilǝn uni ⱪarxi alding; Uning bexiƣa sap altun taj kiydürdüng.
4 Han bad dig om liv; du gav ham det, et langt liv evindelig og alltid.
U Sǝndin ɵmür tilisǝ, Sǝn uningƣa bǝrding, Yǝni uzun künlǝrni, taki ǝbǝdil’ǝbǝdgiqǝ bǝrding.
5 Stor er hans ære ved din frelse; høihet og herlighet legger du på ham.
U Sening bǝrgǝn ƣǝlibǝ-nijatliⱪingdin zor xǝrǝp ⱪuqti; Sǝn uningƣa izzǝt-ⱨǝywǝt ⱨǝm xanu-xǝwkǝt ⱪondurdung.
6 For du setter ham til velsignelse evindelig, du fryder ham med glede for ditt åsyn.
Sǝn uning ɵzini mǝnggülük bǝrikǝtlǝr ⱪilding; Didaringning xadliⱪi bilǝn uni zor hursǝn ⱪilding;
7 For kongen setter sin lit til Herren, og ved den Høiestes miskunnhet skal han ikke rokkes.
Qünki padixaⱨ Pǝrwǝrdigarƣa tayinidu; Ⱨǝmmidin Aliy Bolƣuqining ɵzgǝrmǝs muⱨǝbbiti bilǝn u ⱨeq tǝwrǝnmǝydu.
8 Din hånd skal finne alle dine fiender, din høire hånd skal finne dine avindsmenn.
Sening ⱪolung barliⱪ düxmǝnliringni tepip, axkarǝ ⱪilidu; Ong ⱪolung Sanga ɵqmǝnlik ⱪilƣanlarni tepip axkarǝ ⱪilidu;
9 Du skal gjøre dem som en ildovn når du viser ditt åsyn; Herren skal opsluke dem i sin vrede, og ild skal fortære dem.
Sening didaring kɵrüngǝn kündǝ, ularni yalⱪunluⱪ humdanƣa salƣandǝk kɵydürisǝn; Pǝrwǝrdigar dǝrƣǝzǝp bilǝn ularni yutuwetidu; Ot ularni kɵydürüp tügitidu.
10 Deres frukt skal du utslette av jorden, og deres avkom blandt menneskenes barn.
Ularning tuhumini jaⱨandin, Nǝsillirini kixilik dunyadin ⱪuritisǝn;
11 For de har grundet på ondt mot dig, de har uttenkt onde råd; de skal ikke makte noget.
Qünki ular Sanga yamanliⱪ ⱪilixⱪa urundi; Ular rǝzil bir nǝyrǝngni oylap qiⱪⱪini bilǝn, Əmma ƣǝlibǝ ⱪilalmidi.
12 For du skal få dem til å vende ryggen; med dine buestrenger sikter du mot deres åsyn.
Qünki Sǝn ularni kǝynigǝ buruluxⱪa mǝjbur ⱪilding; Sǝn ularning yüzigǝ ⱪarap oⱪyayingni qǝnlǝysǝn.
13 Reis dig, Herre, i din kraft! Vi vil lovsynge og prise ditt storverk.
I Pǝrwǝrdigar, Ɵz küqüng bilǝn uluƣluⱪungni namayan ⱪilƣaysǝn; Xuning bilǝn biz nahxa eytip ⱪudritingni mǝdⱨiyilǝymiz.
