Salmenes 2
1 Hvorfor larmer hedningene og grunder folkene på det som fåfengt er?
Eller némishqa chuqan salidu? Néme üchün xelqler bikardin-bikar suyiqest oylaydu?
2 Jordens konger reiser sig, og fyrstene rådslår sammen mot Herren og mot hans salvede:
Dunyadiki padishahlar sepke tizilip, Emeldarlar qara niyet eyliship, Perwerdigar we Uning Mesihi bilen qarshiliship: —
3 La oss sprenge deres bånd og kaste deres rep av oss!
«Ularning cheklimilirini chörüwéteyli, Ularning asaretlirini buzup tashlayli!» — déyishidu.
4 Han som troner i himmelen, ler, Herren spotter dem.
Asmanda olturghuchi külidu, Reb ularni mazaq qilidu;
5 Så taler han til dem i sin vrede, og i sin harme forferder han dem:
Hem achchiqida ulargha sözlep, Qehri bilen ularni wehimige sélip: —
6 Og jeg har dog innsatt min konge på Sion, mitt hellige berg!
«Özüm bolsam Zionda, yeni muqeddes téghimda, Özüm mesih qilghan padishahni tiklidim».
7 Jeg vil kunngjøre hvad fastsatt er: Herren sa til mig: Du er min sønn, jeg har født dig idag.
«Men [ershtiki] permanni jakarlaymenki, Perwerdigar manga: — «Sen Méning oghlum; Özüm séni bügünki künde tughuldurdum;
8 Begjær av mig! Så vil jeg gi dig hedningene til arv og jordens ender til eie.
Mendin sora, Men sanga miras bolushqa ellerni, Teelluqung bolushqa yer yüzini chet-chetlirigiche bérimen;
9 Du skal knuse dem med jernstav; som en pottemakers kar skal du sønderslå dem.
Sen tömür tayaq bilen ularni bitchit qiliwétisen; Sapal chinini kukum-talqan qilghandek, sen ularni pare-pare qiliwétisen» — dédi».
10 Og nu, I konger, gå viselig frem! La eder advare, I dommere på jorden!
Emdi, hey padishahlar, eqildar bolunglar! Jahandiki soraqchilar sawaq élinglar;
11 Tjen Herren med frykt og juble med beven!
Perwerdigardin qorqush bilen uning xizmitide bolunglar; Titrek ichide xushallininglar!
12 Kyss Sønnen, forat han ikke skal bli vred, og I gå til grunne på veien! For snart kunde hans vrede optendes. Salige er alle de som tar sin tilflukt til ham.
Oghulning ghezipining qozghalmasliqi üchün, Uni söyünglar; Chünki uning ghezipi sella qaynisa, Yolunglardila halak bolisiler; Uninggha tayan’ghanlar neqeder bextliktur!
