< Salmenes 18 >
1 Til sangmesteren; av Herrens tjener David, som talte denne sangs ord til Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd. Og han sa: Herre, jeg har dig hjertelig kjær, min styrke!
Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!
2 Herren er min klippe og min festning og min frelser; min Gud er min klippe, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg.
Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.
3 Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.
Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
4 Dødens rep omspente mig, og fordervelsens strømmer forferdet mig.
Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię.
5 Dødsrikets rep omgav mig, dødens snarer overfalt mig. (Sheol )
Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol )
6 I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for ham, til hans ører.
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
7 Da rystet og bevet jorden, og fjellenes grunnvoller skalv, og de rystet, for hans vrede var optendt.
Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.
8 Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.
Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
9 Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.
Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
10 Og han fór på kjeruber og fløi, og han fór hastig frem på vindens vinger.
A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
11 Han gjorde mørke til sitt dekke, rundt omkring sig til sitt skjul, mørke vann, tykke skyer.
Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
12 Frem av glansen foran ham fór hans skyer frem, hagl og gloende kull.
Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
13 Og Herren tordnet i himmelen, den Høieste lot sin røst høre, hagl og gloende kull.
I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
14 Og han utsendte sine piler og spredte dem omkring - lyn i mengde og forvirret dem.
Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
15 Da kom vannenes strømmer til syne, og jordens grunnvoller blev avdekket ved din trusel, Herre, for din neses åndepust.
I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
16 Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.
Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.
17 Han fridde mig ut fra min sterke fiende og fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.
Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
18 De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.
Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
19 Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.
Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował.
20 Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.
Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi.
21 For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud.
Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego.
22 For alle hans lover hadde jeg for øie, og hans bud lot jeg ikke vike fra mig.
Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie.
23 Og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.
Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej.
24 Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter mine henders renhet for hans øine.
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego.
25 Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise mann viser du dig rettvis,
Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz.
26 mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.
Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz;
27 For du frelser elendige folk, og du fornedrer høie øine.
Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28 For du lar min lampe skinne; Herren min Gud opklarer mitt mørke.
Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje.
29 For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, og ved min Gud springer jeg over murer.
Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur.
30 Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.
Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają.
31 For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe, uten vår Gud?
Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego?
32 Den Gud som omgjorder mig med kraft og gjør min vei fri for støt,
On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję.
33 som gir mig føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider,
Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
34 som oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.
Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi.
35 Og du gir mig din frelse til skjold, og din høire hånd støtter mig, og din mildhet gjør mig stor.
Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię.
36 Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje.
37 Jeg forfølger mine fiender og når dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.
Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił.
38 Jeg knuser dem, så de ikke makter å reise sig; de faller under mine føtter.
Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje.
39 Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.
Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię.
40 Og mine fiender lar du vende mig ryggen, og mine avindsmenn utrydder jeg.
Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił.
41 De roper, men der er ingen frelser - til Herren, men han svarer dem ikke.
Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał.
42 Og jeg knuser dem som støv for vinden, jeg tømmer dem ut som søle på gatene.
I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich.
43 Du redder mig fra folkekamper, du setter mig til hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenmer, tjener mig.
Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.
44 Bare de hører om mig, blir de mig lydige; fremmede kryper for mig.
Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali.
45 Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.
Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich.
46 Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses Gud,
Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
47 den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,
Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody.
48 som frir mig ut fra mine fiender; ja, over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.
Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię.
49 Derfor vil jeg prise dig iblandt hedningene, Herre, og lovsynge ditt navn.
Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu.
50 Han gjør frelsen stor for sin konge, han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.
Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.