Salmenes 18
1 Til sangmesteren; av Herrens tjener David, som talte denne sangs ord til Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd. Og han sa: Herre, jeg har dig hjertelig kjær, min styrke!
Alang sa pangulong musikero. Ang salmo ni David, nga sulugoon ni Yahweh, sa dihang giawit niya kang Yahweh ang mga pulong niini nga awit sa adlaw nga giluwas siya ni Yahweh gikan sa kamot sa tanan niyang mga kaaway ug gikan sa kamot ni Saul. Nag-awit siya: Gihigugma ko ikaw, O Yahweh, ang akong kusog.
2 Herren er min klippe og min festning og min frelser; min Gud er min klippe, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg.
Si Yahweh mao ang akong bato, ang akong lig-on nga kuta, siya nga nagluwas kanako; siya mao ang akong Dios, ang akong bato; midangop ako kaniya. Siya mao ang akong taming, ang budyong sa akong kaluwasan, ug ang akong dalangpanan.
3 Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.
Magtawag ako kang Yahweh nga takos nga pagadaygon, ug maluwas ako gikan sa akong mga kaaway.
4 Dødens rep omspente mig, og fordervelsens strømmer forferdet mig.
Ang mga hikot sa kamatayon migapos kanako, ug ang naghaganas nga tubig sa pagkawalay kapuslanan naglumos kanako.
Ang mga hikot sa Sheol migapos kanako; ug ang bitik sa kamatayon naglit-ag kanako. (Sheol h7585)
6 I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for ham, til hans ører.
Sa akong kasakitan nagtawag ako kang Yahweh; nagpakitabang ako sa akong Dios. Nadungog niya ang akong tingog diha sa iyang templo; ang akong pagpakitabang miabot sa iyang presensya; nahiabot kini sa iyang igdulungog.
7 Da rystet og bevet jorden, og fjellenes grunnvoller skalv, og de rystet, for hans vrede var optendt.
Unya ang kalibotan miuyog ug mikurog; ang patukoranan usab sa mga kabukiran nauyog ug nangurog tungod sa kasuko sa Dios.
8 Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.
Miulbo ang aso nga migawas sa iyang ilong, ug ang nagdilaab nga kalayo migawas sa iyang baba. Gipasiga niini ang mga baga.
9 Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.
Giablihan niya ang kalangitan ug mikanaog, ug ang tumang kangitngit anaa ilalom sa iyang mga tiil.
10 Og han fór på kjeruber og fløi, og han fór hastig frem på vindens vinger.
Misakay siya sa kerubin ug milupad; nagpatianod siya sa mga pako sa hangin.
11 Han gjorde mørke til sitt dekke, rundt omkring sig til sitt skjul, mørke vann, tykke skyer.
Gihimo niya ang kangitngit ingon nga usa ka tolda nga nagpalibot kaniya, baga nga mga dag-om sa kawanangan.
12 Frem av glansen foran ham fór hans skyer frem, hagl og gloende kull.
Nangahulog ang mga yelo ug ang nagdilaab nga mga kalayo sa pagkilat nga gikan sa iyang atubangan.
13 Og Herren tordnet i himmelen, den Høieste lot sin røst høre, hagl og gloende kull.
Nagdalugdog si Yahweh sa kalangitan! Nagsinggit ang Labing Halangdon.
14 Og han utsendte sine piler og spredte dem omkring - lyn i mengde og forvirret dem.
Gipana niya ug nagkatibulaag ang iyang mga kaaway; daghang mga kilat ang nagpahisalaag kanila.
15 Da kom vannenes strømmer til syne, og jordens grunnvoller blev avdekket ved din trusel, Herre, for din neses åndepust.
Unya mitungha ang tuboran sa mga katubigan; ang mga patukoranan sa kalibotan nadayag diha sa panagsinggit sa imong pagpakiggubat, O Yahweh— sa pag-ulbo sa gininhawa sa imong ilong.
16 Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.
Mikab-ot siya gikan sa kahitas-an; gigunitan niya ako! Gihaw-as niya ako gikan sa makusog nga tubig.
17 Han fridde mig ut fra min sterke fiende og fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.
Giluwas niya ako gikan sa lig-on kong mga kaaway, gikan niadtong nagdumot kanako, kay hilabihan (sila) ka kusgan kay kanako.
18 De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.
Gisulong nila ako sa adlaw sa akong kasakitan apan si Yahweh mao ang mitabang kanako!
19 Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.
Gipalingkawas niya ako sa halapad nga hawan; giluwas niya ako tungod kay nahimuot siya kanako.
20 Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.
Gigantihan ako ni Yahweh tungod sa akong pagkamatarong; gilig-on niya ako tungod kay hinlo ang akong mga kamot.
21 For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud.
Kay akong gisubay ang dalan ni Yahweh ug diha sa pagkadaotan wala gayod ako mitalikod gikan sa akong Dios.
22 For alle hans lover hadde jeg for øie, og hans bud lot jeg ikke vike fra mig.
Kay ang tanan niyang matarong nga kasugoan nagauna kanako; maingon man sa iyang mga mando, wala ko kini gisalikway.
23 Og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.
Wala usab akoy sayop sa iyang atubangan, ug gilikay ko ang akong kaugalingon gikan sa sala.
24 Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter mine henders renhet for hans øine.
Busa gilig-on ako ni Yahweh tungod sa akong pagkamatarong, tungod kay ang akong mga kamot hinlo diha sa iyang atubangan.
25 Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise mann viser du dig rettvis,
Alang niadtong nagmatinumanon, gipakita mo nga ikaw matinumanon; sa tawo nga hingpit, gipakita mo nga ikaw hingpit.
26 mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.
Alang niadtong putli, gipakita mo nga ikaw putli; apan maabtikon ka ngadto ni bisan kinsang sukwahi.
27 For du frelser elendige folk, og du fornedrer høie øine.
Kay giluwas mo kadtong mga tawong gisakit, apan gipaubos mo kadtong mga mata nga mapasigarbohon!
28 For du lar min lampe skinne; Herren min Gud opklarer mitt mørke.
Kay gidagkotan mo ang akong suga; gihayagan ni Yahweh nga akong Dios ang akong kangitngit.
29 For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, og ved min Gud springer jeg over murer.
Kay pinaagi kanimo makadagan ako ngadto sa usa ka babag; pinaagi sa akong Dios makaambak ako sa kuta.
30 Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.
Alang sa Dios: hingpit ang iyang mga pamaagi. Ang pulong ni Yahweh putli! Siya mao ang taming sa tanan nga modangop kaniya.
31 For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe, uten vår Gud?
Kinsa pa ba ang Dios gawas kang Yahweh? Kinsa pa ba ang bato gawas sa among Dios?
32 Den Gud som omgjorder mig med kraft og gjør min vei fri for støt,
Mao kini ang Dios nga naghatag ug kusog kanako sama sa bakos, nga nagbutang sa tawong matarong sa iyang dalan.
33 som gir mig føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider,
Gipaabtik niya ang akong mga tiil sama sa binaw ug gibutang ako sa hataas nga mga dapit!
34 som oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.
Gibansay niya ang akong mga kamot alang sa gubat ug ang akong mga bukton sa pagbira sa pana nga bronse.
35 Og du gir mig din frelse til skjold, og din høire hånd støtter mig, og din mildhet gjør mig stor.
Gihatag mo kanako ang taming sa imong kaluwasan. Ang imong tuong kamot nagtabang alang kanako, ug ang imong kaluoy ang naghimo kanako nga bantogan.
36 Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.
Naghimo ka ug halapad nga hawan ilalom sa akong mga tiil aron dili madalin-as ang akong mga tiil.
37 Jeg forfølger mine fiender og når dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.
Gigukod ko ang akong mga kaaway ug ako silang nadakpan; wala gayod ako mipauli hangtod nga malaglag (sila)
38 Jeg knuser dem, så de ikke makter å reise sig; de faller under mine føtter.
Gidugmok ko (sila) aron dili na (sila) makabangon pa; nangatumba (sila) sa akong tiilan.
39 Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.
Kay gihatagan mo ako ug kusog sama sa bakos sa panggubatan; gipailalom mo kanako kadtong nakigbatok kanako.
40 Og mine fiender lar du vende mig ryggen, og mine avindsmenn utrydder jeg.
Gihatag mo kanako ang tangkugo sa akong mga kaaway; giwagtang ko kadtong nagdumot kanako.
41 De roper, men der er ingen frelser - til Herren, men han svarer dem ikke.
Nagpakitabang (sila) apan walay si bisan usa ang nagluwas kanila; nagtawag (sila) kang Yahweh, apan wala siya mitubag kanila.
42 Og jeg knuser dem som støv for vinden, jeg tømmer dem ut som søle på gatene.
Gidugmok ko (sila) hangtod nga mapulpog sama sa abog nga gipalid sa hangin; gilabay ko (sila) sama sa lapok sa kadalanan.
43 Du redder mig fra folkekamper, du setter mig til hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenmer, tjener mig.
Giluwas mo ako gikan sa panag-away sa mga tawo. Gihimo mo akong pangulo sa tibuok kanasoran. Gialagaran ako sa mga tawo nga wala ko mailhi.
44 Bare de hører om mig, blir de mig lydige; fremmede kryper for mig.
Sa dihang madungog nila ako, mituman (sila) kanako; ang mga langyaw napugos sa pagyukbo kanako.
45 Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.
Nanggawas ang mga langyaw nga nagpangurog gikan sa ilang mga kuta.
46 Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses Gud,
Buhi si Yahweh; hinaot nga pagadayegon ang akong bato. Hinaot nga mapasidunggan ang Dios sa akong kaluwasan.
47 den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,
Siya mao ang Dios nga manimalos alang kanako, nga nagbuntog sa mga kanasoran ilalom kanako.
48 som frir mig ut fra mine fiender; ja, over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.
Gipalingkawas ako gikan sa akong mga kaaway! Sa pagkatinuod, gibayaw mo ako labaw niadtong nakigbatok kanako! Giluwas mo ako gikan sa mga tawong malupigon.
49 Derfor vil jeg prise dig iblandt hedningene, Herre, og lovsynge ditt navn.
Busa pasalamatan ko ikaw, O Yahweh, taliwala sa mga kanasoran; mag-awit ako ug mga pagdayeg sa imong ngalan!
50 Han gjør frelsen stor for sin konge, han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.
Gihatag sa Dios ang dakong kadaogan sa iyang hari, ug gipakita niya ang iyang maunongon nga kasabotan ngadto sa iyang pinili, ngadto kang David ug ngadto sa iyang kaliwatan hangtod sa kahangtoran.
