Salmenes 147
1 Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover kjenner de ikke. Halleluja!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
