Salmenes 147

1 Lov Herren! For det er godt å lovsynge vår Gud, det er liflig, lovsang sømmer sig.

۱ هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

2 Herren bygger Jerusalem, de bortdrevne av Israel samler han.

۲ خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Han helbreder dem som har et sønderknust hjerte, og forbinder deres smertefulle sår.

۳ شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.

4 Han fastsetter stjernenes tall, han gir dem alle navn.

۴ عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.

5 Vår Herre er stor og rik på kraft; på hans forstand er det intet mål.

۵ خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

6 Herren holder de saktmodige oppe, bøier de ugudelige ned til jorden.

۶ خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.

7 Svar Herren med takksigelse, lovsyng vår Gud til citar,

۷ خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

8 ham som dekker himmelen med skyer, som lager regn for jorden, som lar gress spire frem på fjellene!

۸ که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.

9 Han gir feet dets føde, ravneungene som roper.

۹ که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

10 Han har ikke lyst til hestens styrke, han har ikke behag i mannens ben.

۱۰ در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

11 Herren har behag i dem som frykter ham, som venter på hans miskunnhet.

۱۱ رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

12 Pris Herren, Jerusalem, lov din Gud, Sion!

۱۲ ‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

13 For han har gjort dine portstenger faste, han har velsignet dine barn i dig.

۱۳ زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

14 Han er den som gir dine grenser fred, metter dig med den beste hvete.

۱۴ که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.

15 Han er den som sender sin tale til jorden; såre hastig løper hans ord.

۱۵ که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.

16 Han er den som gir sne som ull, strør ut rim som aske.

۱۶ که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.

17 Han kaster sin is ut som småstykker; hvem kan stå for hans kulde?

۱۷ که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

18 Han sender sitt ord og smelter dem; han lar sin vind blåse, da rinner vannene.

۱۸ کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.

19 Han kunngjorde Jakob sitt ord, Israel sine bud og sine lover;

۱۹ کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

20 så har han ikke gjort mot noget hedningefolk, og lover kjenner de ikke. Halleluja!

۲۰ با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!