< Salmenes 146 >

1 Halleluja! Min sjel, lov Herren!
هللویاه! ای جان من خداوند راتسبیح بخوان!۱
2 Jeg vil love Herren så lenge jeg lever; jeg vil lovsynge min Gud så lenge jeg er til.
تا زنده هستم، خداوند را حمد خواهم گفت. مادامی که وجوددارم، خدای خود را خواهم سرایید.۲
3 Sett ikke eders lit til fyrster, til et menneskebarn, hos hvem det ikke er frelse!
بر روساتوکل مکنید و نه بر ابن آدم که نزد او اعانتی نیست.۳
4 Farer hans ånd ut, så vender han tilbake til sin jord; på den samme dag er det forbi med hans tankes råd.
روح او بیرون می‌رود و او به خاک خودبرمی گردد و در همان روز فکرهایش نابودمی شود.۴
5 Salig er den hvis hjelp er Jakobs Gud, hvis håp står til Herren, hans Gud,
خوشابحال آنکه خدای یعقوب مددکار اوست، که امید او بر یهوه خدای وی می‌باشد،۵
6 som gjorde himmel og jord, havet og alt hvad i dem er, som er trofast til evig tid,
که آسمان و زمین را آفرید و دریا و آنچه را که در آنهاست؛ که راستی را نگاه دارد تا ابدالاباد؛۶
7 som hjelper de undertrykte til deres rett, som gir de hungrige brød. Herren løser de bundne,
که مظلومان را دادرسی می‌کند؛ و گرسنگان رانان می‌بخشد. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد.۷
8 Herren åpner de blindes øine, Herren opreiser de nedbøiede, Herren elsker de rettferdige,
خداوند چشمان کوران را باز می‌کند. خداوندخم شدگان را برمی افرازد. خداوند عادلان رادوست می‌دارد.۸
9 Herren bevarer de fremmede; farløse og enker holder han oppe, men de ugudeliges vei gjør han kroket.
خداوند غریبان را محافظت می‌کند و یتیمان و بیوه‌زنان را پایدار می‌نماید. لیکن طریق شریران را کج می‌سازد.۹
10 Herren skal være konge evindelig, din Gud, Sion, fra slekt til slekt. Halleluja!
خداوندسلطنت خواهد کرد تا ابدالاباد و خدای تو‌ای صهیون، نسلا بعد نسل. هللویاه!۱۰

< Salmenes 146 >