Salmenes 146

1 Halleluja! Min sjel, lov Herren!

ヱホバを讃稱へよ わがたましひよヱホバをほめたたへよ

2 Jeg vil love Herren så lenge jeg lever; jeg vil lovsynge min Gud så lenge jeg er til.

われ生るかぎりはヱホバをほめたたへ わがながらふるほどはわが神をほめうたはん

3 Sett ikke eders lit til fyrster, til et menneskebarn, hos hvem det ikke er frelse!

もろもろの君によりたのむことなく 人の子によりたのむなかれ かれらに助あることなし

4 Farer hans ånd ut, så vender han tilbake til sin jord; på den samme dag er det forbi med hans tankes råd.

その氣息いでゆけばかれ土にかへる その日かれがもろもろの企図はほろびん

5 Salig er den hvis hjelp er Jakobs Gud, hvis håp står til Herren, hans Gud,

ヤコブの神をおのが助としその望をおのが神ヱホバにおくものは福ひなり

6 som gjorde himmel og jord, havet og alt hvad i dem er, som er trofast til evig tid,

此はあめつちと海とそのなかなるあらゆるものを造り とこしへに眞實をまもり

7 som hjelper de undertrykte til deres rett, som gir de hungrige brød. Herren løser de bundne,

虐げらるるもののために審判をおこなひ 飢ゑたるものに食物をあたへたまふ神なり ヱホバはとらはれたる人をときはなちたまふ

8 Herren åpner de blindes øine, Herren opreiser de nedbøiede, Herren elsker de rettferdige,

ヱホバはめしひの目をひらき ヱホバは屈者をなほくたたせ ヱホバは義しきものを愛しみたまふ

9 Herren bevarer de fremmede; farløse og enker holder han oppe, men de ugudeliges vei gjør han kroket.

ヱホバは他邦人をまもり 孤子と寡婦とをささへたまふ されど惡きものの徑はくつがへしたまふなり

10 Herren skal være konge evindelig, din Gud, Sion, fra slekt til slekt. Halleluja!

ヱホバはとこしへに統御めたまはん シオンよなんぢの神はよろづ代まで統御めたまはん ヱホバをほめたたへよ