Salmenes 135
1 Halleluja! Lov Herrens navn, lov, I Herrens tjenere,
Mou fakamālō kia Sihova. Mou fakamālō ki he huafa ʻo Sihova; fakamālō kiate ia, ʻakimoutolu ko e kau tamaioʻeiki ʻa Sihova.
2 I som står i Herrens hus, i forgårdene til vår Guds hus!
ʻAkimoutolu ʻoku tuʻu ʻi he fale ʻo Sihova, ʻi he ngaahi lotoʻā ʻoe fale ʻo hotau ʻOtua,
3 Lov Herren! for Herren er god, lovsyng hans navn! for det er liflig.
Fakamālō kia Sihova; he ʻoku angalelei ʻa Sihova: hiva fakamālō ki hono huafa; he ʻoku mālie ia.
4 For Herren har utvalgt sig Jakob, Israel til sin eiendom.
He kuo fili ʻe Sihova ʻa Sēkope maʻana, mo ʻIsileli ko hono tofiʻa ʻoʻona.
5 Jeg vet at Herren er stor, og vår Herre større enn alle guder.
He ʻoku ou ʻilo ʻoku lahi ʻa Sihova, pea ʻoku māʻolunga hake hotau ʻEiki ʻi he ngaahi ʻotua kotoa pē.
6 Herren gjør alt det han vil, i himmelen og på jorden, i havene og alle dyp,
Ko e meʻa kotoa pē naʻe finangalo ki ai ʻa Sihova, ko ia naʻa ne fai ʻi he langi, mo māmani, ʻi he ngaahi tahi, mo e ngaahi potu loloto kotoa pē.
7 han som lar regnskyer stige op fra jordens ende, gjør lyn til regn, fører vind ut av sine forrådshus,
ʻOku pule ʻe ia ke ʻalu hake ʻae kakapu mei he ngaahi ngataʻanga ʻo māmani, ʻoku ne ngaohi ʻae ngaahi ʻuhila mo e ʻuha ʻoku ʻomi, ʻe ia ʻae matangi mei hono ngaahi feleoko.
8 han som slo de førstefødte i Egypten, både mennesker og fe.
Ko ia ia naʻe taaʻi ʻae ʻuluaki fānau ʻo ʻIsipite, ʻae tangata mo e manu.
9 som sendte tegn og under midt i dig, Egypten, mot Farao og mot alle hans tjenere,
Mo ne fekau atu ʻae ngaahi fakaʻilonga, mo e ngaahi meʻa fakaofo ʻi he lotolotonga ʻoʻou, ʻE ʻIsipite, kia Felo, pea mo ʻene kau tamaioʻeiki kotoa pē.
10 han som slo mange hedningefolk og drepte mektige konger,
Ko ia naʻe taaʻi ʻae ngaahi puleʻanga lahi, mo tāmateʻi ʻae ngaahi tuʻi mālohi;
11 Sihon, amorittenes konge, og Og, Basans konge, og alle Kana'ans kongeriker,
Ko Sihoni ko e tuʻi ʻoe kau ʻAmoli, mo Oki ko e tuʻi ʻo Pesani, mo e ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻo Kēnani:
12 og gav deres land til arv, gav Israel, sitt folk, det til arv.
Pea naʻe foaki honau fonua ko e tofiʻa, ko e tofiʻa ki ʻIsileli ko hono kakai.
13 Herre, ditt navn blir til evig tid, Herre, ditt minne fra slekt til slekt.
ʻE Sihova, ʻoku tolonga ʻo taʻengata ho huafa; mo ho fakamanatu, ʻE Sihova, ki he ngaahi toʻutangata kotoa pē.
14 For Herren skal dømme sitt folk, og han skal miskunne sig over sine tjenere.
Koeʻuhi ʻe fakamaau ʻe Sihova hono kakai, pea ʻe lolou ia koeʻuhi ko ʻene kau tamaioʻeiki.
15 Hedningenes avguder er sølv og gull, et verk av menneskers hender.
Ko e ngaahi tamapua ʻoe hiteni ko e siliva mo e koula, ko e ngāue ʻae nima ʻoe tangata.
16 De har munn, men taler ikke; de har øine, men ser ikke;
ʻOku ai honau ngutu, ka ʻoku ʻikai tenau lea; ʻoku nau maʻu ʻae mata, ka ʻoku ʻikai tenau mamata;
17 de har ører, men hører ikke, og det er ikke nogen ånde i deres munn.
ʻOku nau maʻu ʻae telinga, ka ʻoku ʻikai tenau fanongo; pea ʻoku ʻikai ha mānava ʻi honau ngutu.
18 Som de selv er, blir de som gjør dem, hver den som setter sin lit til dem.
Ko kinautolu ʻoku ngaohi ʻakinautolu ʻoku nau tatau mo kinautolu: pea ʻoku pehē pe ʻakinautolu ʻoku falala ki ai.
19 Israels hus, lov Herren! Arons hus, lov Herren!
ʻE fale ʻo ʻIsileli, ke ke fakafetaʻi kia Sihova: ʻE fale ʻo ʻElone, ke ke fakafetaʻi kia Sihova:
20 Levis hus, lov Herren! I som frykter Herren, lov Herren!
ʻE fale ʻo Livai, ke ke fakafetaʻi kia Sihova: ʻakimoutolu ʻoku manavahē kia Sihova, mou fakafetaʻi kia Sihova.
21 Lovet være Herren fra Sion, han som bor i Jerusalem! Halleluja!
Mou fakafetaʻi kia Sihova mei Saione, ʻaia ʻoku ʻafio ʻi Selūsalema. Mou fakamālō kia Sihova.
