Salmenes 135
1 Halleluja! Lov Herrens navn, lov, I Herrens tjenere,
Mikafu Yehowa. Mikafu Yehowa ƒe ŋkɔ, mikafui, mi Yehowa ƒe dɔlawo.
2 I som står i Herrens hus, i forgårdene til vår Guds hus!
Mi ame siwo subɔna le Yehowa ƒe aƒe me, le míaƒe Mawu la ƒe xɔxɔnuwo.
3 Lov Herren! for Herren er god, lovsyng hans navn! for det er liflig.
Mikafu Yehowa, elabena Yehowa nyo; midzi ha na eƒe ŋkɔ, elabena esia vivina.
4 For Herren har utvalgt sig Jakob, Israel til sin eiendom.
Elabena Yehowa tia Yakob be wòanye ye tɔ, eye wòtia Israel be wòanye yeƒe domenyinu xɔasi la.
5 Jeg vet at Herren er stor, og vår Herre større enn alle guder.
Menya be Yehowa lolo, eye míaƒe Aƒetɔ la lolo wu mawuwo katã.
6 Herren gjør alt det han vil, i himmelen og på jorden, i havene og alle dyp,
Yehowa wɔa nu sia nu si dze eŋu le dziƒo kple anyigba, le atsiaƒuwo me kple woƒe gogloƒewo katã.
7 han som lar regnskyer stige op fra jordens ende, gjør lyn til regn, fører vind ut av sine forrådshus,
Enaa lilikpo hona tso anyigba ƒe mlɔenu ke, edɔa dzikedzo be wòava kple tsidzadza, eye wòɖea yaƒoƒo ɖe go tso eƒe nudzraɖoƒewo.
8 han som slo de førstefødte i Egypten, både mennesker og fe.
Eƒo Egipte ƒe ŋgɔgbeviwo ƒu anyi; amegbetɔwo kple lãwo siaa ƒe ŋgɔgbeviwo.
9 som sendte tegn og under midt i dig, Egypten, mot Farao og mot alle hans tjenere,
O! Egipte, edɔ eƒe dzesiwo kple nukunuwo ɖo ɖe mía dome, ɖe Farao kple eƒe dɔlawo katã ŋu.
10 han som slo mange hedningefolk og drepte mektige konger,
Eƒo dukɔ geɖewo ƒu anyi, eye wòwu fia sesẽwo.
11 Sihon, amorittenes konge, og Og, Basans konge, og alle Kana'ans kongeriker,
Ewu Sixɔn, Amoritɔwo ƒe fia, Ɔg, Basantɔwo ƒe fia kple Kanaan fiawo katã,
12 og gav deres land til arv, gav Israel, sitt folk, det til arv.
eye wòtsɔ woƒe anyigba wɔ domenyinu, na eƒe dukɔ Israel.
13 Herre, ditt navn blir til evig tid, Herre, ditt minne fra slekt til slekt.
O! Yehowa, wò ŋkɔ li tegbetegbe, o Yehowa, èxɔ ŋkɔ le dzidzimewo katã me.
14 For Herren skal dømme sitt folk, og han skal miskunne sig over sine tjenere.
Elabena Yehowa atso afia na eƒe dukɔ, eye wòakpɔ nublanui na eƒe dɔlawo.
15 Hedningenes avguder er sølv og gull, et verk av menneskers hender.
Dukɔwo ƒe legbawo nye klosalo kple sika, amegbetɔ ƒe asinudɔwɔwɔwo wonye.
16 De har munn, men taler ikke; de har øine, men ser ikke;
Nu li na wo, gake womeƒoa nu o, ŋku li na wo gake womekpɔa nu o,
17 de har ører, men hører ikke, og det er ikke nogen ånde i deres munn.
to li na wo, gake womesea nu loo, alo gbɔna to woƒe nu me o.
18 Som de selv er, blir de som gjør dem, hver den som setter sin lit til dem.
Ame siwo wɔ wo la anɔ abe woawo ke ene, eye nenema kee nye ame siwo katã ɖoa dzi ɖe wo ŋu.
19 Israels hus, lov Herren! Arons hus, lov Herren!
O! Israel ƒe aƒe, mikafu Yehowa, O! Aron ƒe aƒe, mikafu Yehowa,
20 Levis hus, lov Herren! I som frykter Herren, lov Herren!
O! Levi ƒe aƒe, mikafu Yehowa, eye mi ame siwo vɔ̃nɛ la, mikafu Yehowa.
21 Lovet være Herren fra Sion, han som bor i Jerusalem! Halleluja!
Woakafu Yehowa tso Zion, eya ame si nɔ Yerusalem. Mikafu Yehowa!
