Salmenes 132
1 En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,
Pieśń stopni. Pamiętaj, PANIE, Dawida [i] wszystkie jego utrapienia;
2 han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:
Jak przysiągł PANU [i] ślubował potężnemu [Bogu] Jakuba, [mówiąc]:
3 Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,
Zaprawdę, nie wejdę do przybytku, do mego domu, i nie wstąpię na posłanie mego łoża;
4 jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,
I nie dam zasnąć swoim oczom ani drzemać swoim powiekom;
5 før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!
Póki nie znajdę miejsca dla PANA, mieszkania dla potężnego [Boga] Jakuba.
6 Se, vi hørte om den i Efrata, vi fant den i skogsbygden.
Oto usłyszeliśmy o niej w Efrata, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.
Wejdźmy do jego przybytków, oddajmy pokłon u podnóżka jego stóp.
8 Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!
Powstań, PANIE, i [wejdź] do miejsca twego odpoczynku, ty i arka twojej mocy.
9 La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!
Niech twoi kapłani ubiorą się w sprawiedliwość, a twoi święci niech się radują.
10 For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!
Ze względu na Dawida, twego sługę, nie odtrącaj oblicza twego pomazańca.
11 Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;
Przysiągł PAN Dawidowi prawdę i nie wycofa się z tego: Z owocu twoich bioder posadzę na twoim tronie.
12 dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.
Jeśli twoi synowie będą strzegli mojego przymierza i moich świadectw, których ich nauczę, to wtedy i ich synowie aż na wieki będą siedzieli na twoim tronie.
13 For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:
PAN bowiem wybrał Syjon i upodobał [go] sobie na mieszkanie:
14 Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.
To będzie mój odpoczynek aż na wieki; tu będę mieszkał, bo go sobie upodobałem.
15 Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,
Będę obficie błogosławił jego żywność, a jego ubogich nasycę chlebem.
16 og dets prester vil jeg klæ med fryd.
Jego kapłanów przyodzieję zbawieniem, a jego święci będą wołać radośnie.
17 Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.
[Tam] sprawię, że zakwitnie róg Dawida; tam zgotuję pochodnię memu pomazańcowi.
18 Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.
Okryję jego nieprzyjaciół wstydem, ale nad nim rozkwitnie jego korona.
