Salmenes 132
1 En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,
MAIN Ieowa, kom kotin tamanda Dawid o a apwal akan karoj.
2 han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:
Me kauki on Ieowa, o a inauki on Kot manaman en Iakop.
3 Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,
I jota pan pedelon on nan im ai, o i jota pan wendi pon loj.
4 jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,
I jota pan mueid on maj ai en mair, de por en maj ai, en mair pena.
5 før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!
Lao i pan diar ekij waja on Ieowa, wajan tanpaj en Kot manaman en Iakop.
6 Se, vi hørte om den i Efrata, vi fant den i skogsbygden.
Melel, je roner duen i nan Eprata; je diaradar i nan jap en laar.
7 Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.
Je pan pedelon on nan tanpaj a o kaudok ni utipa.
8 Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!
Kotida, Main Ieowa, koti don omui kamol, komui o kopan omui kalanan.
9 La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!
Japwilim omui jamero kan en likau kida pun, o japwilim omui me jaraui kan en pereperen.
10 For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!
Re der jopwei jan maj en japwilim omui me keidier, pweki Dawid japwilim omui ladu.
11 Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;
Ieowa kotin kaula on Dawid kaula melel eu, o a jota pan kawukila: I pan kajapwildan mol om kijan kadaudok om.
12 dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.
Ma noum jeri ko pan kolekol ai inau, o ai kujoned akan, me I pan kawewe on irail, nairail jeri ko ap pil pan mondi pon mol om kokolata.
13 For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:
Melel Ieowa kotin pilada Jion, o a kotin men kotikot waja o.
14 Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.
Iet wajan ai kamol kokolata; wata et, me I pan kaukaujon ia, pwe waja et I kin mauki.
15 Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,
I pan kapaiada kan a mana, o pan ki on me jamma re’rail prot toto.
16 og dets prester vil jeg klæ med fryd.
O I pan kalikauwi kida maur arail, jamero kan, o me lelapok re’rail pan nijinij laud.
17 Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.
I waja mana en Dawid pan pwaida mau, I kaonopadan nai, me kedier, marain eu.
18 Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.
I pan kalikauwi kida namenok a imwintiti kan a kapwat en nanmwarki pan mi pon mona.
