Salmenes 132
1 En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,
| سرود درجات ای خداوند برای داود به یاد آور، همه مذلتهای او را. | ۱ |
2 han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:
| چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قادر مطلق یعقوب نذر نمود | ۲ |
3 Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,
| که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد. | ۳ |
4 jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,
| خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش، | ۴ |
5 før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!
| تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب. | ۵ |
6 Se, vi hørte om den i Efrata, vi fant den i skogsbygden.
| اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم. | ۶ |
7 Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.
| به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم. | ۷ |
8 Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!
| ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو. | ۸ |
9 La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!
| کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند. | ۹ |
10 For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!
| به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان. | ۱۰ |
11 Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;
| خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت. | ۱۱ |
12 dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.
| اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.» | ۱۲ |
13 For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:
| زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده. | ۱۳ |
14 Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.
| «این است آرامگاه من تا ابدالاباد. اینجا ساکن خواهم بود زیرا در این رغبت دارم. | ۱۴ |
15 Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,
| آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش را به نان سیر خواهم ساخت، | ۱۵ |
16 og dets prester vil jeg klæ med fryd.
| و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و مقدسانش هرآینه ترنم خواهند نمود. | ۱۶ |
17 Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.
| در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی برای مسیح خود آماده خواهم ساخت. | ۱۷ |
18 Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.
| دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و تاج او بر وی شکوفه خواهدآورد.» | ۱۸ |
