< Salmenes 132 >

1 En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,
گۆرانی گەشتیاران. ئەی یەزدان، داود و هەموو ئازارەکانی بەبیر خۆت بهێنەوە.
2 han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:
ئەو سوێندەی بۆ یەزدانی خوارد، نەزرەکەی بۆ خودای تواناداری یاقوب:
3 Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,
«شەرت بێت نەچمەوە ناو خێوەتی ماڵەکەم، نەچمە ناو نوێنەکەم،
4 jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,
خەو نەدەم بە چاوەکانم، پشوو نەدەم بە پێڵووەکانم،
5 før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!
هەتا شوێنێک بۆ یەزدان پەیدا نەکەم، نشینگەیەک بۆ خودای تواناداری یاقوب.»
6 Se, vi hørte om den i Efrata, vi fant den i skogsbygden.
ئەوەتا لە ئەفراتە هەواڵی ئەومان بیست، لەناو کێڵگەکانی یاعەر دۆزیمانەوە:
7 Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.
«با بچینە نشینگەکەی، با لە تەختەپێی کڕنۆش ببەین.
8 Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!
ئەی یەزدان، هەستە و وەرە بۆ شوێنی حەوانەوەت، خۆت و سندوقی هێزت.
9 La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!
با کاهینەکانت ڕاستودروستی لەبەر بکەن، خۆشەویستانت هەلهەلە لێبدەن.»
10 For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!
لە پێناوی داودی بەندەی خۆت، دەستنیشانکراوەکەت ڕەت مەکەرەوە.
11 Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;
یەزدان سوێندی بۆ داود خوارد و هەرگیز لێی پاشگەز نابێتەوە: «لە بەری پشتی خۆت لەسەر تەختەکەت دادەنێم.
12 dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.
ئەگەر کوڕەکانت پەیمانەکەم نەشکێنن، هەروەها ئەو فەرزانەی کە فێریان دەکەم، ئەوسا خۆیان و نەوەکانیان هەتاهەتایە لەسەر تەختەکەت دادەنیشن.»
13 For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:
لەبەر ئەوەی یەزدان سییۆنی هەڵبژارد و حەزی کرد بیکات بە نشینگەی خۆی.
14 Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.
«هەتاهەتایە ئەمە ئارامگامە، لێرە نیشتەجێ دەبم، چونکە پێم خۆشە!
15 Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,
بەرەکەت بەسەر ئازووقەکەیدا دەبارێنم، هەژارەکانی تێر نان دەکەم.
16 og dets prester vil jeg klæ med fryd.
ڕزگاری دەکەمە بەر کاهینەکانی، خۆشەویستانی بە شادمانییەوە هەلهەلە لێ دەدەن.
17 Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.
«لەوێ هێز بە داود دەبەخشم، چرایەک بۆ دەستنیشانکراوەکەم ئامادە دەکەم.
18 Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.
شەرمەزاری دەکەمە بەر دوژمنەکانی، بەڵام تاجەکەی سەر ئەو شکۆفە دەکات.»

< Salmenes 132 >