< Salmenes 132 >
1 En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,
Wer ma ji wero kadhi e hekalu. Parie Daudi, yaye Jehova Nyasaye, parie Daudi gi chandruok duto moseneno.
2 han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:
Ne okwongʼore kane osingore ne Jehova Nyasaye, kendo ne okwongʼore ne Nyasaye Maratego mar Jakobo kama:
3 Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,
“Ok anadonji e oda, kata dhi e kitandana,
4 jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,
Ok anayie nindo tera, kata ayula wangʼ lo wengena,
5 før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!
kapok aloso ne Jehova Nyasaye kare, kapok ayudo ne Nyasaye Maratego mar Jakobo kar dak.”
6 Se, vi hørte om den i Efrata, vi fant den i skogsbygden.
Ne wawinjo wachno Efratha, ee, ne wayude e puothe mag Jaar:
7 Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.
“Wadhiuru kare modakie; wadhiuru mondo walame e nyim kom duongʼne, ka wawacho niya,
8 Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!
‘Aa malo, yaye Jehova Nyasaye, aa malo ibi kari mar yweyo, in kaachiel gi Sandug Muma ma en kido mar tekoni.
9 La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!
Mad jodolo magi rwakre gi tim makare, kendo mad jogi maler wer gi mor.’”
10 For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!
Nikech Daudi jatichni, kik idagi ngʼati miseyiero.
11 Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;
Jehova Nyasaye nokwongʼore kendo osingore ne Daudi, kendo ne en kwongʼruok ma ok enoloki ngangʼ; nokwongʼorene niya, “Abiro keto achiel kuom kothi e lochni,
12 dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.
ka yawuoti orito singruokna kod chike ma apuonjogi, eka yawuotgi nobedi, e lochni nyaka chiengʼ kendo nyaka chiengʼ.”
13 For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:
Nimar Jehova Nyasaye oseyiero Sayun, osehere kaka kar dakne, osewacho ni,
14 Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.
Ma e kar yweyona mochwere manyaka chiengʼ, kae ema abiro betie kom lochna, nimar asehere,
15 Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,
abiro gwedhe gi gik moko mogundho, kendo joge modhier abiro romo gi chiemo.
16 og dets prester vil jeg klæ med fryd.
Abiro rwako jodolo mage gi warruok kendo jomaler modak e iye biro siko ka wero wende mor.
17 Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.
“Ka eni ema abiro miyo tung moro donge ne Daudi kendo abiro chungo taya ne ngʼata mowir.
18 Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.
Abiro bako wasike gi wichkuot, to en osimbo manie wiye biro medo rieny.”