< Salmenes 130 >
1 En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!
«Жуқириға чиқиш нахшиси» Чоңқур йәрләрдин Саңа пәряд көтиримән, и Пәрвәрдигар;
2 Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!
И Рәб, авазимни аңлиғайсән; Қулақлириңни йелиниш садайимға салғайсән;
3 Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?
Әгәр Сән Яһ, қәбиһликләрни сүрүштүрүп санисаң, Әнди Рәб, ким тик туралайду?
4 For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.
Бирақ Сәндә мәғпирәт-кәчүрүм бардур; Шуңа Сәндин әйминишкә болиду.
5 Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.
Пәрвәрдигарни күтүватимән; Җеним күтүватиду; Униң сөзигә үмүт бағлидим.
6 Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.
Түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Бәрһәқ, түн җесәкчилириниң сәһәргә болған тәшнасидин артуқ, Җеним Рәбкә тәшна болуп күтмәктә.
7 Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,
И Исраил, Пәрвәрдигарға үмүт бағлаңлар; Чүнки Пәрвәрдигарда өзгәрмәс муһәббәт бардур; Униңда зор ниҗатлиқларму бар;
8 og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.
У Исраилни барлиқ қәбиһликлиридин бәдәл төләп қутқузиду.