< Salmenes 130 >

1 En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!
Ɔsorokorɔ dwom. Ao Awurade, mefiri ebunu mu resu frɛ wo;
2 Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!
Ao Awurade tie me nne. Wɛn wʼaso ma me nkotosrɛ.
3 Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?
Ao Awurade, sɛ wobu yɛn bɔne ho nkonta a, anka hwan na ɔbɛtumi agyina ano?
4 For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.
Nanso, wowɔ bɔnefakyɛ; ɛno enti wɔsuro wo.
5 Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.
Metwɛn Awurade, me kra twɛn, na nʼasɛm mu na mede mʼanidasoɔ ahyɛ.
6 Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.
Me kra twɛne Awurade sene sɛdeɛ awɛmfoɔ twɛne adekyeɛ, sene sɛdeɛ awɛmfoɔ twene adekyeɛ.
7 Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,
Ao Israel, ma wʼani nna Awurade so, ɛfiri sɛ Awurade wɔ adɔeɛ a ɛwɔ hɔ daa na ɔgyeɛ amapa wɔ ne mu.
8 og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.
Ɔno ankasa bɛgye Israel afiri wɔn bɔne nyinaa mu.

< Salmenes 130 >