< Salmenes 130 >
1 En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!
Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!
2 Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!
Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.
3 Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?
Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?
4 For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.
Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.
5 Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.
Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.
6 Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.
Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.
7 Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,
Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie.
8 og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.
Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.