Salmenes 130

1 En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

2 Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!

خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

3 Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?

ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

4 For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.

اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

5 Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.

من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

6 Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.

آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

7 Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,

ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

8 og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.

خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.