Salmenes 130

1 En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!

Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

2 Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!

Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

3 Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?

Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

4 For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.

Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

5 Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.

Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

6 Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.

Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

7 Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,

Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

8 og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.

Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.