< Salmenes 130 >
1 En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!
Een bedevaartslied. Uit de diepten, o Jahweh, roep ik tot U,
2 Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!
Heer, hoor mijn klagen; Laat uw oren toch luisteren Naar mijn bidden en smeken!
3 Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?
Ach Jahweh, zo Gij de zonde gedenkt, Ach Heer, wie zou het bestaan?
4 For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.
Neen, bij U is vergeving, Opdat ik vol hoop U zou vrezen, o Jahweh.
5 Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.
Mijn ziel schouwt hunkerend naar zijn belofte, Mijn ziel smacht naar den Heer;
6 Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.
Meer dan wachters naar de morgen,
7 Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,
Ziet Israël naar Jahweh uit. Want bij Jahweh is ontferming, En overvloed van verlossing;
8 og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.
Hij zal Israël bevrijden Van al zijn zonden!