< Salmenes 130 >
1 En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!
Ziyarət nəğməsi. Ya Rəbb, dərinliklərdən Səni səsləyirəm.
2 Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!
Ey Xudavənd, səsimi eşit, Yalvarış səsimi yaxşı dinlə.
3 Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?
Ya Rəbb, bizim təqsirlərimizi siyahıya alsan, Bəs, ey Xudavənd, kim bunun qarşısında dayana bilər?
4 For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.
Amma Sən bağışlayansan, Ona görə hamı Səndən çəkinir.
5 Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.
Rəbbi gözləyirəm, döyünən ürəyim gözləyir, Onun sözünə ümid edirəm.
6 Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.
Keşikçilər səhərin açılmasını gözlər, Bəli, keşikçilər səhərin açılmasını gözlər, Qəlbimsə bundan da çox Xudavəndin həsrətini çəkər.
7 Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,
Ey İsrail, Rəbbə ümidini bağla! Çünki Rəbdə məhəbbət var, Onda bol-bol qurtuluş var.
8 og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.
Ey İsrail, O səni Bütün təqsirlərindən azad edər!