< Salmenes 129 >
1 En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -
«Жуқириға чиқиш нахшиси» «Яшлиғимдин тартип улар көп қетим мени хар қилип кәлди» — — Аһ, Исраил һазир буни десун —
2 meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.
«Улар яшлиғимдин тартип көп қетим мени хар қилип кәлди, Бирақ үстүмдин ғәлибә қилған әмәс.
3 Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.
Қош һайдиғучилар дүмбәмдә һайдиған, Чөнәклирини интайин узун тартқан».
4 Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.
Пәрвәрдигар һәққанийдур; У рәзилләрниң асарәтлирини сундурувәтти;
5 De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,
Улар шәрмәндә болуп арқисиға яндурулсун, Зиондин нәпрәтлинидиғанларниң һәммиси!
6 de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:
Улар өгүздә үнүп чиққан чөптәк болсун; Үзүлмәй турупла солишип кетидиған;
7 Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.
От-чөп ориғучиға униңдин бир тутамму чиқмайду; Бағ бағлиғучиға бир қучақму чиқмайду;
8 Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!
Өтүп кетиватқанларму: «Пәрвәрдигарниң бәрикити үстүңларда болғай; Пәрвәрдигарниң нами билән силәргә бәхит тиләймиз!» — дегән саламни һеч бәрмәйду.