< Salmenes 129 >

1 En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -
Faarfannaa ol baʼuu. Israaʼel akkana haa jedhu; “Isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru;
2 meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.
isaan dargaggummaa kootii jalqabanii akka malee na cunqursaniiru; garuu na hin moʼanne.
3 Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.
Warri qootiisa qotan dugda koo qotan; boʼoo isaaniis ni dheeressan.
4 Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.
Waaqayyo garuu qajeelaa dha; funyoo jalʼootaa gargar kukkuteera.”
5 De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,
Warri Xiyoonin jibban hundinuu, qaaniidhaan duubatti haa deebiʼan.
6 de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:
Isaan akka marga bantii manaa irraa kan utuu hin guddatin goguu haa taʼan;
7 Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.
namichi haamu qabaa isaa guuttachuu, yookaan namichi walitti qabu bissii isaa guuttachuu hin dandaʼu.
8 Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!
Warri achiin darban, “Eebbi Waaqayyoo isiniif haa taʼu; maqaa Waaqayyootiin isin eebbifna” isaaniin hin jedhin.

< Salmenes 129 >