< Salmenes 129 >

1 En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -
گۆرانی گەشتیاران. «لە گەنجییەتیم زۆر هەراسانیان کردم!» با ئێستا ئیسرائیل بڵێت:
2 meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.
«لە گەنجییەتیم زۆر هەراسانیان کردم! بەڵام بەسەرمدا زاڵ نەبوون.
3 Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.
جوتیارەکان جووتیان لەسەر پشتم کرد و هێڵی جووتەکانیان درێژکردەوە.»
4 Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.
بەڵام یەزدان ڕاستودروستە، پەتی بەدکارانی پچڕاند.
5 De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,
با هەموو ئەوانەی ڕقیان لە سییۆنە ڕیسوا بن و ببەزن.
6 de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:
با بە دەردی گیای سەربان بچن، پێش ئەوەی گەشە بکات وشک دەبێت،
7 Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.
ئەوەی نە دەستی دروێنەکەر پڕ دەکات و نە باوەشی گیشەکەر.
8 Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!
با ئەوانەی بەلایانەوە تێدەپەڕن پێیان نەڵێن: «بەرەکەتی یەزدانتان لێ بێت! بە ناوی یەزدان داوای بەرەکەتتان بۆ دەکەین!»

< Salmenes 129 >