Salmenes 122

1 En sang ved festreisene; av David. Jeg gleder mig ved dem som sier til mig: Vi vil gå til Herrens hus.

Ɔsoroforo dwom. Dawid de. Me ne wɔn a wosee me sɛ, “Ma yɛnkɔ Awurade fi” no ani gyei.

2 Våre føtter står i dine porter, Jerusalem!

Yegyinagyina wʼaponkɛse ano, Yerusalem.

3 Jerusalem, du velbyggede, lik en by som er tett sammenføiet,

Wɔakyekyere Yerusalem yiye sɛ kuropɔn wahyehyɛ mu nneɛma fɛfɛ.

4 hvor stammene drar op, Herrens stammer, efter en lov for Israel, for å prise Herrens navn!

Ɛhɔ na mmusuakuw no kɔ, Awurade mmusuakuw no, Wɔkɔkamfo Awurade din, sɛnea nhyehyɛe a wɔde ama Israel no te.

5 For der er stoler satt til dom, stoler for Davids hus.

Ɛhɔ na atemmu nhengua no sisi, Dawid fi nhengua no.

6 Bed om fred for Jerusalem! La det gå dem vel som elsker dig!

Monsrɛ asomdwoe mma Yerusalem se, “Ma wɔn a wɔdɔ wo no nnya bammɔ.

7 Der være fred innen din voll, ro i dine saler!

Ma asomdwoe mmra wʼafasu mu na bammɔ mmra wʼaban mu.”

8 For mine brødres og mine venners skyld vil jeg si: Fred være i dig!

Me nuanom ne me nnamfonom nti, mɛka se, “Asomdwoe ntena wo mu.”

9 For Herrens, vår Guds huses skyld vil jeg søke ditt beste.

Awurade yɛn Nyankopɔn fi nti, mɛhwehwɛ wo yiyeyɛ.