< Salmenes 122 >

1 En sang ved festreisene; av David. Jeg gleder mig ved dem som sier til mig: Vi vil gå til Herrens hus.
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!
2 Våre føtter står i dine porter, Jerusalem!
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!
3 Jerusalem, du velbyggede, lik en by som er tett sammenføiet,
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.
4 hvor stammene drar op, Herrens stammer, efter en lov for Israel, for å prise Herrens navn!
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.
5 For der er stoler satt til dom, stoler for Davids hus.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.
6 Bed om fred for Jerusalem! La det gå dem vel som elsker dig!
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.
7 Der være fred innen din voll, ro i dine saler!
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!
8 For mine brødres og mine venners skyld vil jeg si: Fred være i dig!
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»
9 For Herrens, vår Guds huses skyld vil jeg søke ditt beste.
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

< Salmenes 122 >