Salmenes 122

1 En sang ved festreisene; av David. Jeg gleder mig ved dem som sier til mig: Vi vil gå til Herrens hus.

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.»

2 Våre føtter står i dine porter, Jerusalem!

ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن.

3 Jerusalem, du velbyggede, lik en by som er tett sammenføiet,

ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو.

4 hvor stammene drar op, Herrens stammer, efter en lov for Israel, for å prise Herrens navn!

لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە.

5 For der er stoler satt til dom, stoler for Davids hus.

لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود.

6 Bed om fred for Jerusalem! La det gå dem vel som elsker dig!

داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن.

7 Der være fred innen din voll, ro i dine saler!

با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.»

8 For mine brødres og mine venners skyld vil jeg si: Fred være i dig!

لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم.

9 For Herrens, vår Guds huses skyld vil jeg søke ditt beste.

لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم.