Salmenes 122

1 En sang ved festreisene; av David. Jeg gleder mig ved dem som sier til mig: Vi vil gå til Herrens hus.

«Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ευφράνθην ότε μοι είπον, Ας υπάγωμεν εις τον οίκον του Κυρίου·

2 Våre føtter står i dine porter, Jerusalem!

Οι πόδες ημών θέλουσιν ίστασθαι εν ταις πύλαις σου, Ιερουσαλήμ·

3 Jerusalem, du velbyggede, lik en by som er tett sammenføiet,

Ιερουσαλήμ, η ωκοδομημένη ως πόλις συνηρμοσμένη ομού.

4 hvor stammene drar op, Herrens stammer, efter en lov for Israel, for å prise Herrens navn!

Εκεί αναβαίνουσιν αι φυλαί, αι φυλαί του Κυρίου, κατά το διατεταγμένον εις τον Ισραήλ, διά να δοξολογήσωσι το όνομα του Κυρίου.

5 For der er stoler satt til dom, stoler for Davids hus.

Διότι εκεί ετέθησαν θρόνοι διά κρίσιν, οι θρόνοι του οίκου του Δαβίδ.

6 Bed om fred for Jerusalem! La det gå dem vel som elsker dig!

Ζητείτε την ειρήνην της Ιερουσαλήμ· ας ευτυχώσιν οι αγαπώντές σε.

7 Der være fred innen din voll, ro i dine saler!

Ας ήναι ειρήνη εις τα τείχη σου, αφθονία εις τα παλάτιά σου.

8 For mine brødres og mine venners skyld vil jeg si: Fred være i dig!

Ένεκεν των αδελφών μου και των πλησίον μου, θέλω λέγει τώρα, Ειρήνη εις σέ·

9 For Herrens, vår Guds huses skyld vil jeg søke ditt beste.

Ένεκεν του οίκου Κυρίου του Θεού ημών, θέλω ζητεί το καλόν σου.