Salmenes 122

1 En sang ved festreisene; av David. Jeg gleder mig ved dem som sier til mig: Vi vil gå til Herrens hus.

Nalipay ako pag-ayo sa dihang miingon (sila) kanako, “Mangadto kita sa balay ni Yahweh.”

2 Våre føtter står i dine porter, Jerusalem!

Jerusalem, ang among mga tiil nagtindog diha sa imong mga ganghaan!

3 Jerusalem, du velbyggede, lik en by som er tett sammenføiet,

Jerusalem, ang usa ka siyudad nga maayong pagkatukod!

4 hvor stammene drar op, Herrens stammer, efter en lov for Israel, for å prise Herrens navn!

Motungas ang kabanayan didto sa Jerusalem—ang kabanayan ni Yahweh—ingon nga pagpamatuod alang sa Israel, aron makapasalamat sa ngalan ni Yahweh.

5 For der er stoler satt til dom, stoler for Davids hus.

Atua didto nahimutang ang mga trono sa paghukom, ang trono sa balay ni David.

6 Bed om fred for Jerusalem! La det gå dem vel som elsker dig!

Pag-ampo alang sa kalinaw sa Jerusalem! “Hinaot nga kadtong nahigugma kanimo adunay kalinaw.

7 Der være fred innen din voll, ro i dine saler!

Hinaot nga adunay kalinaw diha sa mga paril nga maoy nagpanalipod kanimo, ug hinaot nga aduna silay kalinaw diha sa imong mga kota.”

8 For mine brødres og mine venners skyld vil jeg si: Fred være i dig!

Alang sa kaayohan sa akong mga kaigsoonan ug sa akong mga higala ako moingon, “Hinaot nga adunay kalinaw diha kanimo.”

9 For Herrens, vår Guds huses skyld vil jeg søke ditt beste.

Alang sa kaayohan sa balay ni Yahweh nga atong Dios, mangita ako ug kaayohan alang kanimo.