< Salmenes 121 >

1 En sang ved festreisene. Jeg løfter mine øine op til fjellene; hvor skal min hjelp komme fra?
Pesem preizvrstna. Oči svoje naj bi povzdignil na one gore? Od kod naj mi pride pomoč?
2 Min hjelp kommer fra Herren, himmelens og jordens skaper.
Pomoč moja bodi od Gospoda, kateri je naredil nebesa in zemljo.
3 Han skal ingenlunde la din fot vakle, din vokter skal ingenlunde slumre.
Naj ne dopusti, da omahne noga tvoja, varuh tvoj naj ne spí.
4 Se, han slumrer ikke og sover ikke, Israels vokter.
Glej, ne dremlje in ne spí varuh Izraelov.
5 Herren er din vokter, Herren er din skygge ved din høire hånd.
Gospod varuh tvoj, Gospod je senca tvoja na desni roki tvoji.
6 Solen skal ikke stikke dig om dagen, ei heller månen om natten.
Podnevi te ne bode zadevalo solnce, ali mesec ponoči.
7 Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din sjel.
Gospod te bode varoval vsega zlega, varoval bode dušo tvojo.
8 Herren skal bevare din utgang og din inngang fra nu av og inntil evig tid.
Gospod bode varoval hojo tvojo, od tega časa do vekomaj.

< Salmenes 121 >