< Salmenes 121 >

1 En sang ved festreisene. Jeg løfter mine øine op til fjellene; hvor skal min hjelp komme fra?
گۆرانی گەشتیاران. چاوم بەرەو چیاکان هەڵدەبڕم، یارمەتی من لەکوێوە دێت؟
2 Min hjelp kommer fra Herren, himmelens og jordens skaper.
یارمەتی من لەلای یەزدانەوەیە، دروستکەری ئاسمان و زەوی.
3 Han skal ingenlunde la din fot vakle, din vokter skal ingenlunde slumre.
لێ ناگەڕێت پێت بخزێت، ئەوەی دەتپارێزێت خەواڵوو نابێت.
4 Se, han slumrer ikke og sover ikke, Israels vokter.
بێگومان ئەوەی ئیسرائیل دەپارێزێت خەواڵوو نابێت و نانوێت.
5 Herren er din vokter, Herren er din skygge ved din høire hånd.
یەزدان پارێزگاری تۆیە، یەزدان سێبەری تۆیە لەلای دەستی ڕاستت،
6 Solen skal ikke stikke dig om dagen, ei heller månen om natten.
نە خۆر بە ڕۆژ ئەزیەتت دەدات، نە مانگ بە شەو.
7 Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din sjel.
یەزدان لە هەموو خراپەیەک دەتپارێزێت، گیانت دەپارێزێت.
8 Herren skal bevare din utgang og din inngang fra nu av og inntil evig tid.
یەزدان پارێزگاری هاتوچۆت دەکات، لە ئێستاوە و بۆ هەتاهەتایە.

< Salmenes 121 >