< Salmenes 121 >

1 En sang ved festreisene. Jeg løfter mine øine op til fjellene; hvor skal min hjelp komme fra?
Iyahat ko ang akong mga mata ngadto sa kabukiran: Diin ba magagikan ang akong tabang?
2 Min hjelp kommer fra Herren, himmelens og jordens skaper.
Ang akong tabang nagagikan kang Jehova, Nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.
3 Han skal ingenlunde la din fot vakle, din vokter skal ingenlunde slumre.
Dili niya itugot nga mahidalin-as ang imong mga tiil: Siya nga nagabantay kanimo dili mahatagpilaw.
4 Se, han slumrer ikke og sover ikke, Israels vokter.
Ania karon, siya nga nagabantay sa Israel Dili mahatagpilaw ni mahikatulog.
5 Herren er din vokter, Herren er din skygge ved din høire hånd.
Si Jehova mao ang imong magbalantay: Si Jehova mao ang imong salimbong sa imong toong kamot.
6 Solen skal ikke stikke dig om dagen, ei heller månen om natten.
Ang kainit sa adlaw dili moluya kanimo sa adlaw, Ni ang bulan sa kagabhion.
7 Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din sjel.
Si Jehova magabantay kanimo gikan sa tanan nga kadautan; Siya magabantay sa imong kalag.
8 Herren skal bevare din utgang og din inngang fra nu av og inntil evig tid.
Si Jehova magabantay sa imong paggula ug sa imong pagsulod Sukad karon ngadto sa umalabut ug sa walay katapusan.

< Salmenes 121 >