< Salmenes 121 >

1 En sang ved festreisene. Jeg løfter mine øine op til fjellene; hvor skal min hjelp komme fra?
Iyahat ko ang akong mga mata sa kabukiran. Asa man maggikan ang akong panabang?
2 Min hjelp kommer fra Herren, himmelens og jordens skaper.
Ang akong panabang naggikan kang Yahweh, nga maoy nagbuhat sa langit ug kalibotan.
3 Han skal ingenlunde la din fot vakle, din vokter skal ingenlunde slumre.
Dili niya itugot nga madalin-as ang imong mga tiil; siya nga nagpanalipod kanimo dili magduka.
4 Se, han slumrer ikke og sover ikke, Israels vokter.
Tan-awa, ang magbalantay sa Israel dili magduka ni matulog.
5 Herren er din vokter, Herren er din skygge ved din høire hånd.
Si Yahweh ang imong magbalantay; si Yahweh ang landong sa imong tuong kamot.
6 Solen skal ikke stikke dig om dagen, ei heller månen om natten.
Ang adlaw dili makapasakit kanimo sa panahon sa adlaw, ni ang bulan panahon sa kagabhion.
7 Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din sjel.
Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nga kasakitan, ug panalipdan niya ang imong kinabuhi.
8 Herren skal bevare din utgang og din inngang fra nu av og inntil evig tid.
Si Yahweh ang manalipod kanimo sa tanan nimong buhaton sukad karon ug hangtod sa kahangtoran.

< Salmenes 121 >