< Salmenes 120 >
1 En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.
Sa aking kahirapan tumawag ako kay Yahweh, at sinagot niya ako.
2 Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!
Iligtas mo ang aking buhay, O Yahweh, mula sa mga sinungaling na labi at mula sa mandarayang dila.
3 Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?
Paano ka niya parurusahan, at ano pa ang magagawa sa iyo, ikaw na may sinungaling na dila?
4 Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.
Papanain ka niya ng matalim na mga pana ng mandirigma, kung saan hinulma sa mainit na mga uling ng puno ng tambo.
5 Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!
Kaawaan ako dahil pansamantala akong naninirahan sa Mesech; nanirahan ako dati sa mga tolda ng Kedar.
6 Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.
Matagal akong nanirahan kasama silang napopoot sa kapayapaan.
7 Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.
Ako ay para sa kapayapaan, pero kapag ako ay nagsasalita, (sila) ay para sa digmaan.