Salmenes 120

1 En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

2 Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!

ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

3 Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?

ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

4 Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.

تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

5 Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!

شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

6 Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.

از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

7 Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.

من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.