Salmenes 120

1 En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.

Ein song til høgtidsferderne. Til Herren ropa eg i mi naud, og han svara meg.

2 Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!

Herre, frels mi sjæl frå ljugarlippa, frå den falske tunga!

3 Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?

Kva skal han gjeva deg, og kva meir skal han gjeva deg, du falske tunga?

4 Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.

Kveste piler til ei kjempa og gløder av einebuska.

5 Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!

Usæl eg, som framand er imillom Mesek, og bur ved Kedars tjeld!

6 Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.

Lenge nok hev sjæli mi butt hjå deim som hatar fred.

7 Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.

Eg er berre fred, men når eg talar, er dei ferdige til strid.