< Salmenes 120 >

1 En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.
われ困苦にあひてヱホバをよびしかば我にこたへたまへり
2 Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!
ヱホバよねがはくは虚偽のくちびる欺詐の舌よりわが霊魂をたすけいだしたまへ
3 Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?
あざむきの舌よなんぢに何をあたへられ 何をくはへらるべきか
4 Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.
ますらをの利き箭と金萑花のあつき炭となり
5 Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!
わざはひなるかな我はメセクにやどりケダルの幕屋のかたはらに住めり
6 Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.
わがたましひは平安をにくむものと偕にすめり
7 Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.
われは平安をねがふ されど我ものいふときにかれら戰爭をこのむ

< Salmenes 120 >