Salmenes 120

1 En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.

Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.

2 Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!

O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.

3 Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?

Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?

4 Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.

Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.

5 Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!

O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.

6 Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.

Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.

7 Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.

Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.